Ik zit met een kopje koffie in mijn tuin en zie het direct voor me. Op een heuvel staat een boerderij met een paar bomen. Het is een zoele zomeravond, het ruikt kruidig, je hoort alleen insecten en vogels.
Voordat het volk Israël een koning had, was er veel onrust; mensen zaten niet onbezorgd buiten. Door de eeuwen heen heeft Israël eigenlijk altijd onrust en onvrede gekend en zelfs vandaag de dag zijn aanslagen en gevechten meer regel dan uitzondering. Zolang koning Salomo leefde was dat niet zo. Toen kon men onbezorgd onder de wijnrank en vijgenboom zitten. Een luxe, of eigenlijk normaal?
Voor ons hier in Nederland lijken vrede en veiligheid normaal. Maar is dat wel echt zo? Hoeveel mensen zaten er niet ontspannen in hun tuin voordat er een ramp gebeurde? Het ene moment zaten ze te genieten, het volgende was hun leven verwoest of zelfs weggevaagd. Op de wereld is zonder zorgen in je tuintje zitten genieten van een kopje koffie een luxe. Het zou de norm moeten zijn, maar dat is het niet.
Ik neem nog een slok van mijn koffie en voel me ongelofelijk dankbaar. In alle drukte en hectiek van het leven mag ik zitten genieten, kan ik me onbezorgd laten inspireren door woorden van God. Wetend dat het goed is, want mijn Koning leeft! In alle onzekerheid van mijn leven, wat er ook gebeurt, weet ik dat zolang Hij leeft, ik vrede en rust kan ervaren. En Hij leeft lang: Hij leeft voor altijd! Kun jij onbezorgd genieten?
Tekst: © Sestra dagboek (diverse auteurs)
