Wat heeft zíj dat ik niet heb? Ik moet iets over het hoofd hebben gezien. Waarom heeft hij niet eerder verteld dat hij niet gelukkig was? Ik dacht écht dat we een goed huwelijk hadden met de gebruikelijke ups en downs…
Petra probeert te bevatten wat er is gebeurd. Joost heeft aangegeven dat hij bij haar weg wil. Ze wil het begrijpen en bestookt hem met vragen. Die collega met wie hij zo goed kan praten; voelt hij misschien meer voor haar? Maar wat ze eigenlijk wil weten, is: hoe kan het besluit van Joost ongedaan worden gemaakt?
Ze probeert erachter te komen wat ze kan doen om hun huwelijk nog te redden. Maar om een huwelijk te redden, heb je de inzet van twee mensen nodig. Eigenlijk weet ze dat ook wel, maar ze kan en wil haar huwelijk niet opgeven en probeert alles en iedereen te mobiliseren in een poging om de situatie te veranderen.
En Joost? Hij ziet geen mogelijkheden meer om te herstellen. Hij zegt al zo lang geïnvesteerd te hebben in hun huwelijk, maar nu het resultaat uitblijft, kiest hij voor zichzelf. Hij betrekt eerdaags zijn nieuwe woning en wil alles, nu hij zijn besluit eindelijk heeft genomen, het liefst zo snel mogelijk achter de rug hebben. Hij wil niet meer praten over herstel. Er is geen weg meer terug. Hij wil Petra geen pijn doen en haar goed achterlaten, heeft hij gezegd. Hij hoopt dat God hem vergeeft dat het hem niet gelukt is om zijn belofte trouw te blijven. Maar God wil toch niet dat hij de rest van leven ongelukkig is?
De kloof tussen Petra en Joost is niet te overbruggen. Terwijl Petra zich nog bevindt in de fase van ontkenning en nog niet kan geloven dat dit hun écht overkomt, is Joost al vele stappen verder en bezig met de opbouw van zijn nieuwe leven. Zij zoekt nog naar een weg terug; voor hem is terugkeren geen optie meer. Beiden onderbouwen hun mening vanuit de positie waar ze zich in bevinden en praten op deze manier langs elkaar heen. Ze voelen zich allebei niet begrepen door de ander, wat leidt tot verdriet en frustratie.
Inzicht in wat er gebeurt, waar zij zelf zich bevinden en waar de ander zich bevindt, blijkt helpend zijn. Hierdoor ontstaat er meer begrip voor de ander en zijn of haar keuzes. Ontkenning bij Petra gaat geleidelijk aan over in het accepteren dat Joost niet meer bereid is om te zoeken naar herstel. Haar verdriet hierover mag ruimte krijgen.
Bij Joost groeit het begrip voor de moeite en het verdriet van Petra. Hij accepteert dat het haar nauwelijks lukt om samen na te denken over goede afspraken. Hij ziet in dat pushen averecht werkt en dat Petra nog lang niet is op de plek in het verwerkingsproces waar hij zich nu bevindt.
De eerlijkheid gebied hem te zeggen dat hij hier al een jaar mee bezig is, dus het is niet verwonderlijk dat Petra meer tijd nodig heeft. Bovendien kwam het initiatief bij hem vandaan en was dit niet haar wens, dus is het logisch dat het haar meer moeite kost om afscheid te nemen van iemand die haar nog zo dierbaar is.
Petra is iets kostbaars verloren en worstelt met verdriet, boosheid en schuldgevoelens. En met de grote vraag: hoe moet het nu verder?
Tekst: © Marian Leenman
Hoe moet je verder met je leven, als je gaat scheiden? Wat kun je verwachten in het verwerkingsproces? En hoe kun je de kinderen hier het beste doorheen helpen? Maar ook: wat betekent God in dit alles? Dat zijn vragen waarop Leven met scherven antwoord geeft. De auteurs willen je helpen om een begin te maken met de verwerking van een echtscheiding. Heel zorgvuldig en meevoelend word je op weg geholpen en krijg je alle praktische informatie die je nodig hebt. Aan bod komen onderwerpen als verlies en rouw, omgaan met kinderen, je ex en schoonfamilie, maar ook juridische thema’s als mediation, ouderschapsplan en financiën. Het boek bevat verwerkings- en bezinningsvragen met schrijfruimte. Zo kun je je ervaringen van je af schrijven.
Nieuwe berichten door Sestra (toon alles)
- Oprechte zelfverzekerdheid - 1 augustus, 2023
- Focus - 1 augustus, 2023
- Gebed voor het begin van de vakantie - 18 juli, 2023
