Helikoptermoeder. Dat is de term voor een moeder die altijd rondom haar kind cirkelt, overbezorgd is en haar kind niet de vrijheid geeft om zelf op ontdekking te gaan. Ik zou mezelf niet direct omschrijven als een helikoptermoeder; ik zie mezelf meer als het schild van een strijder. Ik moedig mijn kinderen aan om op ontdekking te gaan en te spelen, maar ik bescherm ze wel vaak voor dreigend gevaar. Als we op de stoep lopen, zorg ik ervoor dat ik tussen hen en de auto’s in loop. Als we oversteken, ga ik als eerste de straat op en sta dan stil, alsof ik wil zeggen: ‘Je zult mij omver moeten rijden voor je mijn kinderen iets kunt aandoen.’
Het is eigenlijk zo dat ik er alles voor overheb om mijn kinderen te beschermen. Ik geloof oprecht dat ik zelfs mijn leven voor hen zou geven als dat nodig was. En dat is denk ik best logisch. Ik heb mijn kinderen tenslotte gebaard en zelf de hormonen ervaren die door mijn lijf gierden en die zorgden voor een goede hechting tussen mij en mijn kinderen. Talloze uren van mijn leven heb ik besteed aan hun zorg en voeding. Ik heb met hen geknuffeld, gespeeld en hen dingen geleerd. Ze zijn de nalatenschap van mijn familie en ze bepalen ons hele leven. Ik houd van ze en zij houden van mij. En af en toe luisteren ze zelfs naar me. (Als dit sociale media was, had ik hier een breeduit lachende smiley neergezet.)
Mijn drang om mijn kinderen overal voor te beschermen is volstrekt logisch. Maar waarom deed Jezus wat Hij deed voor ons? In de Bijbel wordt Jezus omschreven als een man die werd ‘veracht’, iemand die ‘onwaardig’ was, een ‘Man van smarten’ die werd ‘veracht’ en niet ‘geacht’. (Jes. 53:3) Hij was geen held naar de wereldse definitie en standaard. Hij was een nul en zo behandelden de meeste mensen die Hij ontmoette Hem ook.
En toch stierf Jezus voor hen. Jezus stierf aan het kruis voor mensen die Hem vijandig gezind waren (en zijn). Hij stierf voor mensen die Hem niet zochten en voor mensen die Hem wel tolereerden, maar vervolgens verder gingen met hun leven alsof Hij niet belangrijk was. Voor al deze mensen – en voor jou en mij – wilde Jezus lijden en sterven: Voorwaar, onze ziekten heeft Híj op Zich genomen, onze smarten heeft Hij gedragen (…) Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. (Jes. 53:4-5)
Dat is het ultieme teken van Gods liefde voor ons. Terwijl wij nog in zonden leefden, stierf Jezus om ons ervan te bevrijden. Ik heb tal van redenen om mijn leven te willen geven voor mijn kinderen. Maar Jezus had geen enkele reden om voor jou en mij te sterven, behalve zijn geweldige liefde en genade. Wij hebben onze Verlosser niets te bieden, behalve onze zonde.
Hoe kan dit nu toch goed nieuws zijn? Omdat we hierdoor beseffen dat we onszelf niet hoeven te verbeteren om aanvaard te worden door Jezus. Hij neemt ons aan onder zijn voorwaarden – voorwaarden waar dood en opstanding voor nodig waren. En vervolgens nodigt Hij ons uit om naar Hem toe te gaan en ons leven aan Hem over te geven. Hij kwam niet voor de rechtvaardigen, Hij kwam voor de zondaars. Dat zijn jij en ik. Dat is Gods geweldige liefde voor ons.
Tekst: © Als God voor ons is (Trillia J. Newbell)
Natuurlijk weten we dat God voor ons is, maar in alle uitputting, hectiek en tegenslag van het gewone leven kunnen we dat soms maar moeilijk geloven. De bijbelstudie Als God voor ons is helpt je om weer te ontdekken wie God is, hoe we gered worden en hoe de Geest ons leidt. De hele brief aan de Romeinen wordt gelezen, maar doordat je Romeinen 8 vers voor vers leest, begrijp je dit hoofdstuk beter en kun je alles heel persoonlijk toepassen. Zodat je uit gaat roepen: ‘Als God voor mij is, wie zal tegen mij zijn?!’