Hij zei tegen hen: ‘Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en een tijdje uit te rusten.’ Want het was een voortdurend komen en gaan van mensen, zodat ze zelfs niet de kans kregen om te eten.
Marcus 6:31 (NBV)
BIJBELGEDEELTE
De apostelen kwamen weer terug bij Jezus en vertelden hem over alles wat ze gedaan hadden en wat ze de mensen onderwezen hadden. Hij zei tegen hen: ‘Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en een tijdje uit te rusten.’ Want het was een voortdurend komen en gaan van mensen, zodat ze zelfs niet de kans kregen om te eten. Ze voeren met de boot naar een afgelegen plaats, om daar alleen te kunnen zijn.
Marcus 6:30-32 (NBV)
EEN STAPJE DICHTERBIJ
Rust is in onze moderne maatschappij steeds meer een verloren kunst geworden. We hebben de ouderwetse waarden van rust vervangen door een hectische, vliegensvlugge, razende leefsnelheid die onze hartstocht en passie langzaam verteert en ons een hoge bloeddruk oplevert.
In iedere vierentwintig uur hebben we een ondraaglijke hoeveelheid taken opgehoopt; taken die we onszelf hebben opgelegd en taken die we anderen op ons hebben laten leggen. Afgaande op onze vermoeidheid en frustraties zouden we er alles voor overhebben om ons van die last te ontdoen.
Toch lijkt rust nemen wel ondoenlijk geworden. Hebben we dan voor altijd een soort werkelijkheid laten varen, waarin rust nog onderdeel kon zijn van een normale dag? Of week? Of… maand? (Of… jáár?)
Toen Jezus in Marcus 6:7-11 Zijn discipelen uitzond op een bijzondere evangelisatiemissie, zei Hij al dat het geen gemakkelijke reis zou worden. Mensen zouden niet naar hen willen luisteren en hen al helemaal niet gastvrij ontvangen. Iedere keer als ze ergens blij over zouden zijn, zou er iets anders tegenover staan, waardoor ze zouden willen stoppen en opgeven.
Want zeker, ze zouden de bevoegdheid krijgen om te preken, te genezen en het nieuws van het Koninkrijk te verkondigen, maar ze zouden ook op alle fronten afgemat worden: fysiek, emotioneel en geestelijk. Zelfs nadat ze van hun vermoeiende reis waren teruggekeerd, was er nog steeds een komen en gaan van zó veel mensen, dat de discipelen ‘zelfs niet de kans kregen om te eten’ (vers 31).
Als eerste agendapunt na hun terugkomst gaf Jezus hun dus heldere instructies: ‘Ga mee om een tijdje uit te rusten.’ Het was geen verzoek, geen vriendelijke suggestie, maar Jezus’ bevel. Dit gaan jullie nu doen, jongens. Ze hadden veel meegemaakt, en er moest nog veel meer gebeuren. Maar voor nu … rust uit. Ga mee en rust uit. Op zijn minst een momentje.
Voel jij je ook weleens schuldig, als je even de tijd neemt om je te herpakken en op te laden? Word je overvallen door een gevoel dat je kansen verspilt, wanneer je niet alle ruimte in je agenda opvult? Ben je bang dat de wereld stopt met draaien, zodra je jezelf ook maar heel even terugtrekt? Ben je bang dat je je concurrentievoordeel kwijtraakt, als je niet iedere seconde omzet in maximale prestatie en efficiëntie?
Luister dan naar de stem van jouw Verlosser, Die je uitnodigt op een plek waar genade vloeit, waar de Geest je vult en waar Gods ontferming heelt wat overbelast en bedolven is door de berg moeilijkheden van het leven. Dit is de plaats waar ontspoorde prioriteiten en kapotte relaties hersteld en opnieuw afgestemd worden.
Stille tijd is geen excuus voor luie mensen, maar een verstandige investering voor ijverige mensen. Voor degenen die hun best doen actieve dienaren en volgelingen van Jezus Christus te zijn, in plaats van slaven van de tirannie van dringende bezigheden en activiteiten. Door rust op een belangrijke plaats te zetten voor onszelf en de mensen die we liefhebben, zullen we de vreugde herontdekken die we dachten voor altijd kwijt te zijn.
GEBED
Lieve Vader, wilt U mij helpen om te midden van dit jachtige leven stil te staan en rust te nemen. Om niet langer een slaaf te zijn van alle activiteiten en bezigheden die mijn leven vullen, maar om tijd vrij te maken in mijn agenda om te gaan zitten aan Uw voeten en te luisteren naar Uw stem. Zodat ik de vreugde die ik dacht kwijt te zijn weer vind en dichter bij U ga leven. Amen.
Tekst Een stapje dichterbij: © Toegewijd (Priscilla Shirer)
Nieuwe berichten door Priscilla Shirer (toon alles)
- Waar is Jezus? - 20 oktober, 2019
- Transformeren - 8 september, 2019
- Volheid van genade - 28 juli, 2019
