Het zag er maar gek uit. In de tuin van mijn nicht stonden twee identieke planten naast elkaar in hetzelfde bloemperk. Ze waren op dezelfde manier met water besproeid en hadden dezelfde voeding gekregen uit precies dezelfde grond. Toch was de ene plant groen, weelderig en levendig, en de andere bruin, droog en broos. Merkwaardig. Of misschien toch ook weer niet zo heel ongewoon. In ieder geval niet in ons leven als christen.
In de bekende gelijkenis van de zaaier, groeiden alle zaadjes die in de ‘goede grond’ vielen uit tot een oogst (Mat. 13:23). Een goede oogst. Ze waren allemaal productief. Sommige zaadjes wel wat minder dan andere zaadjes. Het stuk grond dat dertigvoudig vrucht voortbracht, was natuurlijk minder gezond dan het stuk dat zestigvoudig vrucht droeg; de grond waarin het zaad zestigvoudig vrucht voortbracht, was weer minder waard dan waar het honderdvoudig vrucht opleverde. Er was iets waardoor het zaad in het ene deel van het veld niet zo veel voortbracht als in het andere.
Door deze discrepantie, samen met het verhaal van de twee planten in het bloemperk, vroeg ik me af: Hoe zou dat komen? Als de grond niet verschilt, waarom zou het zaad dan op de ene plek iets anders doen dan op de andere? Waarom zouden de planten niet allebei op dezelfde manier bloeien?
Er kunnen honderden gelovigen in dezelfde kerk zitten, die dezelfde liederen zingen, gevoed worden uit hetzelfde woord en samen aan dezelfde geestelijke tafel zitten. Toch kan de hoeveelheid fruit die door het gezaaide woord van God wordt geproduceerd in het leven van deze christenen, van mens tot mens verschillen. De ene vrouw kan omgaan met tegenslagen dankzij een veerkrachtig geloof dat steeds sterker en kostbaarder wordt, terwijl de ander erdoor verdort en stekelig wordt. Waar de ene man leert om moedig en levendig de liefde van Christus met anderen te delen, noemt de andere op zijn werk of in zijn buurt nooit de naam van Jezus.
Dezelfde grond, maar een andere oogst. Dat komt omdat sommige christenen bereid zijn om hard te werken om de geestelijke voeding die hun wordt aangeboden, tot zich te nemen en te benutten, terwijl andere gelovigen lui achteroverleunen. Als ze niet actief en doelbewust handelen, zullen ze niet de hoeveelheid vrucht dragen die ze bij andere mensen zo bewonderen. Of erger nog, ze nemen genoegen met hun matige oogst en gaan luieren in de schaduw van een ander. Let wel: dicht bij iemand staan, die honderdvoudig vrucht draagt, garandeert niet dat je dat zelf ook doet. De grond kan dan wel hetzelfde zijn, maar de oogst is totaal verschillend.
We zullen allemaal zelf aan het werk moeten om voor het zaad dat geplant is, te zorgen. We moeten onze geest vernieuwen, de Geest ruimte geven, veel bidden en leven met onze ogen op God gericht. Neem geen genoegen met minder dan wat Hij uit jouw leven wil voortbrengen. Weersta de neiging om lijdzaam toe te kijken en de geestelijke levendigheid van anderen jezelf toe te eigenen. Blijf groeien tot God de grootst mogelijke oogst heeft bereikt met wat Hij in jou geplant heeft. Let goed op je grond. Zorg voor je zaad, en haal een vruchtbare oogst binnen.
Uit: © Toegewijd (Priscilla Shirer)
Toegewijd is een 90-dagen-dagboek dat je wil inspireren om te luisteren naar Gods stem en Zijn weg te gaan in je leven. De overdenkingen dagen je uit en geven moed en kracht voor elke nieuwe dag. Elke dag begint met een Bijbeltekst uit de Nieuwe Bijbelvertaling. Daarna volgen een mooie, inhoudelijke meditatie, en een aantal vragen die je aan het nadenken zetten, zodat je elke dag toegewijd kunt leven.