‘Mijn vriendin Lauren stierf midden in onze vriendschap. Ze kreeg kanker. Toen ze behandeld werd, bezocht ik haar zo vaak en leefden we zo dicht bij elkaar, dat het medisch personeel dacht dat we zussen waren. En dat hebben we maar zo gelaten…’
Roxanne vertelde me dit toen ik haar ontmoette in Amsterdam; ze was onderweg naar haar cruise vanaf de Duitse plaats Mainz. En dat was natuurlijk een mooi moment om de Nederlandse versie van haar boek – De kleur van vriendschap – te overhandigen.
Wat ze beschrijft, lijkt zo veel op het verhaal van De kleur van vriendschap, over de vriendschap tussen Olivia en Anne. De introverte Olivia, die al haar hele leven in het saaie Brewster woont. En de extraverte, kleurrijke Anne, van wie Olivia in het begin niets moet hebben. En toch worden ze vriendinnen, en halen ze het mooiste in elkaar naar boven.

Roxanne Henke (links) en Janneke (rechts)
In het boek leer je Olivia en Anne kennen die zomaar vriendinnen worden. Je denkt dan dat Anne natuurlijk de vriendin is die iedereen wil hebben. Anne met haar gele muts, haar vrolijke wanten, met altijd versgebakken koekjes en een fikse dosis hartelijkheid voor iedereen.
Maar wat zo tof is aan dit boek: je gaat juist ook Olivia waarderen. Olivia die zo in zichzelf is gekeerd, zo verlegen en zo piekerig. Juist Olivia blijkt de vriendin te zijn die Anne nodig heeft: trouw, met humor en op de goede momenten kritisch. Een prachtige vriendschap die mij meermalen ontroerde. Een vriendschap van de soort waar zo veel vrouwen naar verlangen.
Roxanne Henke heeft veel gesproken voor vrouwengroepen en kreeg steeds te horen: ‘I wish I had an Anne…’ Ze werd er haast een beetje verdrietig van. Waarom zijn we allemaal niet een beetje meer Anne voor de vrouwen om ons heen? En ik zou daaraan willen toevoegen: wees vooral ook een Olivia, als dat beter bij je past!
![]()
In De kleur van vriendschap lees je over Olivia en Anne. Olivia woont al haar leven lang in het saaie Brewster. Ook haar eigen leven is nogal saai – tot ze Anne Abbott ontmoet. Wat een vreselijk mens – denkt ze eerst. Zo kleurrijk en vrolijk dat Olivia er nerveus en kribbig van wordt. Toch worden ze beste vriendinnen. Als blijkt dat Anne borstkanker heeft , rijdt Olivia haar naar alle afspraken in het ziekenhuis. Ondanks haar ziekte en momenten van wanhoop blijft Anne een vrouw met veel vrolijkheid en vertrouwen. Je merkt dat ze haar vertrouwen ontleent aan haar band met God. Anne brengt Olivia en haar hele gezin in beweging.



