Laatst liep ik bij de fysio binnen, waar ik me niet hoefde te introduceren. Die beste man zag meteen dat ik een dochter ‘van’ was, aangezien mijn moeder daar ook in behandeling is. Dat linkje wordt zeker vaker gelegd, soms hoef ik maar ergens binnen te komen en zien mensen het al. Ik lijk dus op mijn moeder.
Voor mij iets waar ik trots op ben. Over mijn moeder kan ik wel een boek schrijven. Ze is echt een held. Buiten het feit dat ze mij dertig jaar geleden met een opgeklapt handje het leven gaf. Ze is mijn inspiratie in haar passie voor haar werk als boerin en verpleegkundige. Ze heeft zoveel ballen hoog te houden, maar altijd staat ze voor me klaar. Er is altijd tijd voor een bakkie en als ze me ergens kan supporten is ze er. En altijd kun je aanwaaien om mee te eten, omdat ze altijd kookt voor een weeshuis.
De vraag of ik wel gewenst ben zal nooit in me opkomen. Mijn vader wilde niets liever dan een dochter, nadat mijn broer was geboren. En tadaa… daar kwam ik. Steeds meer word ik me ervan bewust dat deze vanzelfsprekendheid slechts voor enkelen is weggelegd en dat het me een stevig fundament gegeven heeft in mijn leven als jonge vrouw en in mijn relatie tot God.
Met mij als avontuurlijke en ondernemende dochter heeft mijn moeder heel wat afgereisd. Dan kwam ze mijn verjaardag vieren in Zwitserland, mijn team ontmoeten in Frankrijk of droeg ze mijn koffers naar Oostenrijk bij een training. En ook al heb ik vijf jaar geleden mijn baan opgezegd om voltijds in Gods koninkrijk te werken – ze is er altijd.
Op de koelkast hing altijd de spreuk: Je kunt niet alleen op zonnige dagen reizen. Het leven op een boerderij is alles behalve maakbaar, met de uitdagingen die soms voor je liggen. Zo geldt dat ook zeker in je leven. Het leven heeft zijn ruwe randjes, dat is iets wat in kwetsbaarheid ook een plek heeft in mijn relatie met mijn moeder. Ze heeft nooit een perfecte wereld voorgehouden, waarbij haar relatie met God altijd de basis is geweest.
Het bijzonderste vind ik mijn moeders eerlijkheid. We gaan er vaak samen op uit en dan delen we over de kwetsbare dingen in het leven; onze fouten en tekortkomingen, onze worstelingen, dromen en verlangens.
Mam, ik wonder jou!
Zondag is het Moederdag, en daarom staat deze week in het teken van moeders. Vijf bloggers klommen in de pen en schreven een brief aan of een blog over hun moeder. Vandaag Marije.