Hierheen! Hier is water, Voor ieder die dorst heeft. Kom, ook al heb je geen geld. Koop hier je voedsel en eet, Kom, koop voedsel zonder geld, Koop wijn en melk zonder betaling. Waarom geld betalen voor iets dat geen brood is, Je loon besteden aan wat niet verzadigen kan? Luister aandachtig naar mij, En je zult ruimschoots te eten hebben En genieten van een overvloedig maal. Leen mij je oor en kom bij mij, Luister, en je zult leven.
(Jesaja 55:1-3a, NBV)
BEGRIJPEN
Een nieuw jaar voelt voor mij altijd zoals een nieuw schrift vroeger op de basisschool voelde. Een nieuwe kans om nu echt altijd netjes te gaan schrijven. Een nieuw jaar vol witte bladzijden, een nieuw jaar waar ik echt iets moois van ga maken en meestal begin ik een nieuw jaar met een paar goede voornemens. Gedisciplineerder zijn op allerlei gebieden, meer boeken lezen, minder snoepen, je kent het vast…
Ik denk dat als christenen goede voornemens voor zichzelf formuleren, die vaak deels ook gaan over de tijd die ze aan hun relatie met God besteden. Ik heb er geen onderzoek naar gedaan, maar in gesprekken hierover heb ik al heel wat mensen horen zeggen dat ze eigenlijk wel meer tijd aan hun geloof zouden willen besteden en ik herken het zelf maar al te goed.
En op zich is dat natuurlijk een heel goed voornemen. Het jammere is alleen dat onze ideeën over ‘tijd voor God’ vaak gekleurd worden door schuldgevoelens en gevoelens van tekort te schieten. ‘Eigenlijk zou ik meer tijd aan God moeten besteden, een goed christen maakt iedere dag minstens een halfuur tijd voor God.’ En het is ook gewoon lastig om tijd te maken in ons drukke leven. Er zijn zo veel andere dingen en mensen die onze aandacht vragen. Voor je het weet is ‘tijd maken voor God’ vooral een bron van frustratie in plaats van iets waar je blij van wordt.
Een poosje geleden zei iemand iets tegen me wat me geholpen heeft om er op een andere manier naar te kijken. Ze zei: ‘Tijd maken voor God is niet iets wat móét, het is een uitnodiging.’ Misschien vind je het een open deur, maar het hielp mij wel. Er moet helemaal niks bij God, Hij heeft geen lijstje waarop Hij afvinkt aan welke religieuze plichten we al dan niet hebben voldaan. Hij nodigt uit: ‘Kom! Ik zie dat je dorst hebt en Ik heb meer dan genoeg om je dorst te lessen!’ Zie je Jezus daar staan in de tempel (Johannes 7:37)? Hij zag de geestelijke dorst van de mensen, maar Hij dwong ze niet om bij Hem te komen, Hij nodigde ze uit om met Hem op te trekken en van Hem te ontvangen.
En lees in Jesaja 55 ook eens waartoe God ons uitnodigt. Hij geeft niet alleen een enkel slokje water (wat op zich al heerlijk kan zijn als je erge dorst hebt) of één koekje uit de trommel, maar er staat een overvloedige maaltijd op ons te wachten, ruimschoots te eten, melk en wijn; gratis en voor niks!
‘Kom bij mij en je zult leven’, dat is Gods uitnodiging en daarom is het voornemen om meer tijd voor God te maken een goed voornemen. Niet omdat God dan een plusje achter onze naam kan zetten, maar omdat Hij het fijn vindt als Hem zoeken, omdat Hij dan zo veel meer aan ons kwijt kan en omdat we onze dorst dan kunnen lessen. Hij is al lang in ons hier en Hij wacht geduldig tot we bij Hem komen.
NALEVEN
In de praktijk blíjft het natuurlijk wel een ding dat we keuzes moeten maken in hoe we onze tijd besteden. Velen van ons hebben nu eenmaal veel op ons bord dat tijd en aandacht vraagt.
Maar misschien wordt het makkelijker om ervoor te kiezen om tijd met God door te brengen als je je ervan bewust wordt dat je dorst hebt en dat God die dorst wil lessen. Denk er eens over na: welke dorst ervaar je in je leven, welk verlangen leeft er in je hart, waaróm wil je eigenlijk tijd besteden aan God? Het kan helpen om je gedachten hierover op te schrijven, en vertel ze ook aan God. Hij weet natuurlijk al wat er in je leeft, maar het is gewoon goed om het uit te spreken.
Misschien realiseer je je dat je vooral verlangt naar rust, naar vrede, of naar vergeving of aanvaarding. Weet dat God je uitnodigt om bij Hem te zijn en je dorst door Hem laten lessen. Natuurlijk is Hij geen automaat waar je – als je op de goede knoppen drukt – uit krijgt wat je wilt. Het is geen formule: ‘tijd met God + nog meer tijd met God = alles krijgen wat je wilt’. Maar je relatie met Hem zal groeien als je tijd met Hem doorbrengt en door die groeiende relatie met Hem kan Hij steeds meer aan je kwijt en zal er in je leven steeds meer van Hem zichtbaar worden, dwars door alle rottigheid heen.
En misschien is het ook wel zo dat God vooral Zichzelf geeft, meer nog dan de concrete vervulling van allerlei specifieke verlangens. Misschien worden die verlangens ten diepste vervuld door Hemzelf en merk je dat ‘gewoon bij Hem zijn’ genoeg is, midden in je onvolmaakte leven. En vanuit die momenten met God kan het besef van Gods aanwezigheid zomaar je gewone dagelijkse leven in sijpelen.
Het lijkt me wel een mooi beeld om het nieuwe jaar mee in te gaan: God die uitnodigend zijn hand naar ons uitstrekt en zegt: ‘Hé, ik zie dat je dorst en honger hebt. Ik heb meer dan genoeg voor je, kom je het halen?’