Heb jij er ook last van? De angst niets te willen missen. Door geregeld op je telefoon te kijken of er alweer een appje binnen is, of dat iemand wat op Facebook heeft gepost, of misschien ben je wel fan van nu.nl. Ergens willen we altijd alles en iedereen in de gaten houden, zodat we volop up-to-date zijn. Het gevolg is dat er weinig rust in ons lijf te vinden is.
Het aantal likes op je foto op Instagram, het aantal reacties van mensen op jouw statusupdate, het lijkt een soort van oppoetsmethode te zijn van je zelfbeeld. Een nieuwe vorm van verslaafd zijn aan goedkeuring, waarbij het nog niet eens uitmaakt wie er reageert, zolang er maar iemand reageert. Zolang er maar iemand is die jou ziet. Wellicht schets ik dit vrij extreem, maar wanneer je eerlijk naar je hart kijkt, is het dan niet een inniminiie klein beetje waar?
En ergens willen we hét belangrijkste niet missen. FOMO staat voor fear of missing out. Want het mooiste zou toch eens aan je voorbij gaan! Dan heb je het gemist! Zo kun je op een avond zo even met iemand eten, om vervolgens nog twee feestjes af te gaan. Of zitten we met iemand een bakkie koffie te drinken, maar de mobiel speelt regelmatig als grote afleider door flink te fluiten bij het binnenkrijgen van nieuwe appjes. Ik ken singles die geen relatie aangaan, want straks komt er nog een leukere voorbij!
Ergens is het leven als single ook echt gewoon super relaxed. Even serieus! Dit FOMO-verhaal zorgt er misschien wel voor dat we dé essentie van het leven totaal missen. Namelijk het aangaan van diepe intieme relaties, waarbij we voor 100 procent toegewijd zijn aan onze partner, vrienden of familie. De constante status van onrust maakt dat je al snel leeft in het volgende wat je moet doen, in plaats van dat je geniet op het moment zelf. Het geeft een bepaalde stressfactor, die maakt dat je niet in het moment kunt zijn.
Ik bemerk bij mezelf dat het uitzetten van mijn geluid en het omdraaien van mijn telefoon (zodat ik niet afgeleid word), al een eerste stap was naar rust. Ik spreek niet meer twee dingen af op een avond, maar ik kies waar ik naartoe wil gaan. Als ik daardoor een verjaardag mis, spreek ik liever persoonlijk een moment af met de jarige, dan bij beide dingen half aanwezig te zijn. Ik wil bewust mijn leven leiden en genieten op het moment zelf. Ik wil aanwezig zijn, me kunnen focussen op degenen die rondom mij zijn zodat ik hun kan overladen met al mijn aandacht. En wederzijds. Ik vind niets vervelender dan dat iemand in gesprek met mij constant zijn telefoon checkt. Misschien wel vanuit een FOMO-verlangen…
Dus ik zou zeggen stop met FOMOën, en begin met leven!