Bang om verliefd te zijn

‘Het gebeurt me niet vaak en al helemaal niet zomaar, maar als het gebeurt vind ik het ‘vreselijk’. Het kost een berg energie, en het heeft nog nooit geleid tot een relatie.’ ‘Het gevoel van iemand leuk vinden is mooi, maar ook eng. Hoe zou die ander over jou denken? Doe er maar niks mee, hoor, want hij vindt je vast niks.’ ‘Ik hou verliefdheid ook áltijd voor me, omdat ik die persoon niet als vriend kwijt wil. Het is daarom echt supervervelend als je altijd aan een ander denkt, terwijl je eigenlijk bij die persoon in kwestie wil zijn.’ ‘Soms geeft het vleugels, soms legt het je lam. Uiteindelijk ben ik niet heel graag verliefd, omdat het onzekerheden, angst en stress met zich meebrengt. Wanneer het goed uitpakt, is het fantastisch. Maar mijn ervaringen zijn minder, meestal blijf je teleurgesteld achter en heb je energie in dingen gestoken die nooit gekomen zijn.’ ‘Ik ben heel bang om afgewezen te worden. Dit voorkom ik door passief over te komen en pas iets te ondernemen als ik vrij zeker weet dat hij er ook zo instaat.’

Zomaar een paar reacties van vrouwen over verliefdheid. Angst om verliefd te worden. Om te bemerken dat je week wordt als je aan iemand denkt, of knalrood wanneer je iemand onder ogen komt. De eerste jongen waar ik ooit verliefd op was, toen ik 12 jaar was, bracht elke keer (zonder dat hij het wist) mijn hele zijn ondersteboven. In de pauze liep ik met mijn vriendinnen door de hal heen en altijd keek ik even of hij op zijn ‘vaste’ plekje zat. En ja hoor! Elke keer weer bezorgde het weer een tiener-giegel-moment wanneer het schaamrood weer op mijn wangen verscheen.

De onschuld van tienerverliefdheid is misschien wel het tegenovergestelde van de kramp die we soms kunnen ervaren als we verliefd worden op een man in onze omgeving. Juist misschien wel wanneer het een vriend betreft die je al langer kent. Want wat als de vriendschap stukloopt, de gevoelens niet wederzijds zijn, ik afgewezen word, hij me niet mooi genoeg vind. Natuurlijk kun je jezelf afsluiten voor mannen, en de verantwoordelijkheid van het kwetsbaar zijn bij hem neerlegt. Maar is dat wel eerlijk? Zal een man niet dezelfde angsten hebben voor afwijzing? Misschien is hij ook al meerdere keren afgewezen en heeft hij zich voorgenomen dat er nu toch echt een vrouw initiatief moet tonen. En bovendien, krijgt die man dan wel een echt stukje van jouw hart te zien? Van wie je daadwerkelijk bent?

Wat ik me keer op keer realiseer is dat ik mijn brein een halt toe moet roepen wanneer er een heleboel scenario’s, gesprekken en momenten ontstaan die ik met ‘mijn’ vlam hoop te gaan beleven. Want als er iets is wat zeker waar is, hebben wij vrouwen een bijzonder fantasierijk brein. Ga voorzichtig om met je interpretaties. Vul niet teveel in, maar laat los! Blijf niet hangen in een droomwereld, maar stap even met beide voetjes op de grond! Ik heb daar regelmatig ook het heldere brein van vriend(inn)en nodig zodat ik mijn gedachten en emoties even met hen kan filteren.

Eén ding is zeker. Je kunt afwijzing niet per definitie voorkomen. Maar om een relatie aan te gaan en jezelf kwetsbaar op te kunnen stellen moet je soms je trots en angst opzij zetten. Door jezelf te zijn en kwetsbaar te zijn mag je juist je echte ik laten zien. Dat is absoluut eerlijk tegenover jezelf én de ander.