Met een kopje thee, een notitieblok en een pen in de hand, zaten we klaar om te beginnen. Esther en ik, samen op de bank in Dirksland. We hadden een huis tot onze beschikking waar we ons rustig konden terugtrekken om te schrijven aan ons tweede werkboek: Ga voor goud.
De strategie die we uitgedacht hadden was als volgt: we bekijken eerst de aflevering en maken aantekeningen. Vervolgens schrijven we allebei een stukje en bedenken we vragen en opdrachten. Dit bespreken we met elkaar en zo komt een hoofdstuk tot stand. Een beetje van mij en een beetje van Esther.
Aflevering Nochtans was aan de beurt. Nu moet je weten dat wij ons zeker voorbereiden op de afleveringen, maar we weten heel vaak nog niet precies welke richting het gesprek op zal gaan. We willen echt afhankelijk zijn van de leiding van de Heilige Geest. De aflevering waar we mee aan de slag gingen, hadden we allebei nog niet teruggezien. Tijdens het kijken werd ons kopje thee langzaam koud en kwam er geen letter op papier.
We werden allebei geraakt. Geraakt door de woorden, woorden waarvan we niet wisten dat wij ze uitgesproken hadden. Woorden die onze harten raakten. Toen de aftiteling begon, keken we elkaar met vochtige ogen aan. We waren ontroerd door de boodschap en ontroerd omdat God ons als instrumenten wil inzetten om Zijn liefde en vrede, wijsheid en kracht door te geven. Wij beseften heel goed dat het niet Esther en Erica zijn die dit programma tot een zegen maken, maar dat het Gods gunst is op deze uitzendingen. Wat waren we gezegend door deze kwetsbare woorden!
Toen ging de telefoon en ik zag dat het mijn man was. Zijn stem klonk anders. ‘Het gaat goed met me, maar ik heb een ernstig ongeluk gehad met mijn bulldozer.’ Hij vertelde me zijn verhaal. Hij had nog net op tijd uit de machine kunnen springen die te water was gegaan. Hij had twintig meter door ijskoud water moeten zwemmen om de kant te bereiken. Maar God zij dank, het was goed met hem. Nadat mijn man opgehangen had, drong het tot mij door… Wat als?
Hoewel ik nog een dag zou blijven, vertelde ik Esther dat ik naar huis wilde. Ik wilde thuis zijn als Henk thuiskwam. Ik pakte mijn koffer, at nog wat en reed terug naar de Achterhoek, tweeënhalf uur rijden verderop. Ergens wist ik dat ik alert moest zijn en ik besloot niet veel harder te rijden dan honderd.
Ik was heel geconcentreerd, gelukkig maar, want bij het inhalen van een vrachtwagen op een stuk waar je honderddertig mocht rijden, had mijn auto opeens geen vermogen mee. Als in een reflex schoot ik achter de vrachtwagen en liet de auto uitrollen op een afrit naar een pompstation. Toevallig?! Automobilisten achter mij hebben waarschijnlijk allerlei krachtwoorden gebruikt bij het zien van mijn bizarre handeling.
Toen de man van de ANWB onder de motorkap keek, kon hij bijna niet geloven dat er ‘zomaar’ een bout was afgebroken. Dit had hij in de drieëndertig jaar dat hij op de weg zat nog nooit meegemaakt. De auto werd weggesleept en ik naar huis gebracht. Toen ik thuis kwam drong de gedachte zich aan me op: Wat als?
Toen Henk midden in de nacht thuiskwam, vielen we elkaar in de armen. We bedankten God voor Zijn bescherming en ik vertelde Henk van de uitzending die ik met Esther gezien had. Samen besloten we dat als ‘wat als…’ gebeurd zou zijn, wij ervoor blijven kiezen: Nochtans zullen we juichen en jubelen in onze Heer.
Tekst: © Erica Duenk
Wil je alles over goud weten? Lees dan Ga voor goud – het werkboek bij de succesvolle tv-serie Transparant op Family 7. Na het kijken van een aflevering uit de derde serie kun je met dit werkboek zelf thuis aan de slag. De Bijbelteksten, verwerkingsvragen en doe-opdrachten zorgen voor meer verdieping. Onderwerpen zijn o.a. ‘de keerzijde van de medaille’, ‘de rode draad’, ‘loslaten’, ‘volharding’, ‘gelouterd goud’ en ‘vier het leven!’ De vragen zijn ook geschikt om in een (kleine) groep te bespreken. De afleveringen uit de serie kunnen gratis online bekeken worden.