Hij is hier niet. Want Hij is opgestaan uit de dood.
(Matteüs 28: 6, BGT)
BIJBELGEDEELTE
De engel zei tegen de vrouwen: ‘Jullie hoeven niet bang te zijn. Ik weet dat jullie op zoek zijn naar Jezus, Die aan het kruis gestorven is. Maar Hij is hier niet. Want Hij is opgestaan uit de dood, zoals Hij gezegd heeft. Kom maar kijken, hier heeft Hij gelegen. Ga nu snel naar de leerlingen en zeg hun dat Jezus uit de dood is opgestaan.
(Matteüs 28:5-7, BGT)
PAASLUIK
Traditiegetrouw hebben we ook dit jaar weer een Paasluik geschreven dat deze keer bestaat uit vijf korte overdenkingen van onze vaste schrijfsters. Dit jaar geen Bijbeltekst of thema als uitgangspunt, maar het favoriete paaslied van elke schrijfster. Vandaag ontvangen jullie het eindresultaat. Het is, vind ik, een heel bijzonder Paasluik geworden. Persoonlijk, herkenbaar, aangrijpend en ontroerend.
We hebben hiermee op onze eigen wijze en vanuit onze eigen beleving beschreven hoe wij de Goede Week en Pasen beleven, het lijden, het sterven en de opstanding van onze Heer Jezus Christus. Hoe groots, feestelijk en bevrijdend dat feest voor ons is, elk jaar weer, elke dag opnieuw…
We hopen en bidden dat ook jij die dit leest dit paasfeest voor het eerst of opnieuw als een echt feest mag ervaren – het feest van de overwinning van Jezus over zonde en dood. Het feest van de bevrijding van angst voor dit leven of voor de dood. Het feest van nieuw leven, eeuwig leven.
Ik hoop dat jullie, als lezers en lezeressen, genieten van de liederen. Misschien komen ze je vaag bekend voor, misschien jubel je ze uit volle borst mee. Hoe dan ook, we willen jullie hiermee laten proeven van wat het paasfeest ten diepste betekent voor ons en ook kan betekenen voor jou.
Alle reden tot feest!
DAAR JUICHT EEN TOON
Daar stonden we, mijn zusje en ik. Op het podium van de – met narcissen – versierde hal van de basisschool. Wekenlang hadden we geoefend op onze blokfluit. Na schooltijd met de juf en na het avondeten thuis. De juf had gevraagd of we mee wilden spelen met het schoolorkestje, tijdens de Paasviering op de donderdag voor de vakantie. Daar juicht een toon daar klinkt een stem. Voor beginnende blokfluiters, zoals ik, was zuiver spelen nog een hele kluif.
Vooral die hoge ‘a’ in de regel: Die galmt door gans Je-ru-za-lem! Het zal hoog en schril geklonken hebben – ik weet nog dat ik een extra hapje lucht nam bij de aanzet van die ene noot – maar wat gaf het? Als het maar juichte. En dat deed het, het juichte, jubelde door Jeruzalem, galmde door de hal van de school en echode in mijn hart. Het straalde van mijn gezicht. Wat beleefde ik die woorden intens: De Heer is waarlijk opgestaan! Nu jaagt de dood geen angst meer aan, want alles, alles is voldaan… Ik hoefde voor niets meer bang te zijn.
Soms ben ik het weer even kwijt. De gedachte aan de dood kan me laten huiveren. De overwinning van Jezus op dood en duivel klinkt als een hoge, niet-passende toon in het muziekstuk van mijn leven. Een dissonant. Mijn verstand krijgt het niet op een rijtje, ik krijg het niet kloppend.
Maar gelukkig geeft God meer dan alleen de tonen van een lied. Kijk maar om je heen op het podium van je leven. Zie je de gezichten van de mensen die de Boodschap verkondigen? Zie je de bloeiende narcissen en de schepping die opnieuw uitloopt? Het is werkelijk waar: de duivel is overwonnen, Jezus heeft overwonnen! De toon is gezet. Je hoeft het alleen maar te geloven.
Ik hoef voor niets meer bang te zijn.
Marlon van den Bos
FEEST
Enkele maanden geleden heb ik bekend dat het kerstfeest niet zo aan mij is besteed. Degenen die dit een zorgwekkende mededeling vonden, kan ik misschien geruststellen door te vertellen dat ik het paasfeest daarentegen heerlijk vind! Wanneer ik als kind – op mijn paasbest gekleed – tussen mijn ouders in de kerk zat en luidkeels Daar juicht een toon, daar klinkt een stem mee jubelde, was de blijdschap die daaruit klonk een bijna lijfelijke ervaring. Kippenvel.
Bij het verhaal over Jezus’ kruisiging had ik vaak tranen in mijn ogen, maar zo jong als ik was, voelde ik de triomf van Jezus’ opstanding: een nieuw begin na een tijd van lijden. En nog steeds ervaar ik die blijdschap tijdens Pasen.
Wellicht heeft het ook te maken met de sfeer, de zon, het licht, de uitbottende natuur. Als je niet van kou en van duisternis houdt, ben je daar nu eenmaal gevoelig voor. Maar het is veel meer dan dat. Jezus overwon de dood!
Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus: in Zijn grote barmhartigheid heeft Hij ons opnieuw geboren doen worden door de opstanding van Jezus Christus uit de dood, waardoor wij leven in hoop. (1 Petrus 1:3) Vooral dat laatste maakt van ons bevoorrechte mensen. Want leven in hoop betekent leven met perspectief; met een toekomst. Leven in hoop betekent: leven vanuit Gods liefde. Deze hoop zal niet worden beschaamd, omdat Gods liefde in ons hart is uitgegoten door de Heilige Geest, Die ons gegeven is. (Romeinen 5:5)
Dat allemaal doordat Jezus is opgestaan. Pasen, wat een feest!
Femmie van Santen
JUICHT, WANT JEZUS IS HEER
Met het lied Juicht, want Jezus is Heer ben ik terug in mijn studietijd in Utrecht, op de bidstond aan het begin van de dag, nog voor de colleges begonnen. Ik kwam altijd vroeg aan op de universiteit, dat lag aan het openbaar vervoer, en ik had tijd over voor de colleges begonnen.
Uit nieuwsgierigheid ging ik mee naar de bidstond. Ik studeerde wel net zoals de anderen Godgeleerdheid, maar echt veel van God en geloven wist ik nog niet. In het zaaltje van de bidstond kwam een groepje theologiestudenten bij elkaar. Een van m’n vrienden met een gitaar. Oei, wat kon hij dit lied toch altijd geweldig begeleiden. De muziek knalde uit zijn akoestische gitaar. Helemaal mooi werd het als dan ook de bovenstem er nog bij gezongen werd.
Daar, in dat zaaltje met een paar zingende studenten kwam ik tot leven. Werd mijn geloof gewekt. Daar werd ik geraakt door het vurige zingen. Door de woorden vol van geloof. En voor het eerst in m’n leven ging ik geloven dat het waar was: dat er Eén is Die mij nooit zou vergeten. De Man uit de Bijbelse verhalen Die zulke wonderlijke dingen deed, was de levende Heer en Hij was ook voor mij een bron van levend water.
Daar, in dat zaaltje met onze hese ochtendstemmen, kwam ik tot leven, stond ik op om op mijn manier licht te laten stralen in deze wereld. Niet mijn eigen licht, maar het licht van Pasen, de blinkende Morgenster.
Mirjam Kollenstaart
U ZIJ DE GLORIE
Het was 8 december 1962. Die dag zou ik als vijfjarige iets meemaken wat ik nog nooit had meegemaakt: ik zou televisie gaan kijken. Niet thuis, want wij hadden nog niet zo’n wonderlijk kastje. Nee, we waren uitgenodigd om bij kennissen een paar straten verderop te komen kijken naar de rechtstreekse uitzending van de uitvaartplechtigheid van prinses Wilhelmina.
Een aantal dingen zijn me altijd bijgebleven van die tv-uitzending. In de eerste plaats de kleur wit die Wilhelmina gekozen had voor haar eigen begrafenis. Ze geloofde in de wederopstanding en had deze kleur als voorschrift voor haar begrafenis laten vastleggen. Witte jurken, witte kleden over de paarden. Ik vond het vreemd, maar mooi.
In de tweede plaats raakte mij als klein kind wat er gezongen werd – toen, en tijdens alle koninklijke begrafenissen die ik daarna gezien heb. A toi la gloire – U zij de glorie. Een bekend lied voor mij, maar nog indrukwekkender door de Franse versie en door de blijdschap die de woorden in mij opriepen. Blijkbaar was ik niet de enige van ons gezin die door de glorieuze inhoud van dit lied geraakt was; mijn beide ouders legden op hun beurt vast dat dit lied – U zij de glorie – tijdens hun eigen afscheidsdienst gespeeld moest worden door mijn broer en mij (op piano en fluit). Aan die wens hebben wij graag voldaan, zij het met de nodige emoties.
Het mag duidelijk zijn dat ik dit lied nooit meer kan zingen zonder geraakt te worden door de herinneringen, hierboven beschreven, maar meer nog door de geweldige kracht die schuilgaat achter de woorden van dit bijzondere lied.
Ik hoef niet bang te zijn om te sterven, want Jezus Zelf heeft de dood voor mij overwonnen! Ik mag eeuwig leven, met Hem en door Hem!
U zij de glorie, opgestane Heer!
Tineke Tuinder
SOLI DEO GLORIA
Voor mij is het eigenlijk iedere dag Pasen: Jezus heeft de dood overwonnen. Hij leeft en Hij is met ons! Steeds meer zie ik in dat we niet hoeven bidden ‘God, wilt U met ons zijn?’ of ‘Wilt U erbij zijn?’ of iets in die trant, maar dat we God mogen danken voor Zijn aanwezigheid. Hij is er! Bid om geopende ogen, dan is er zo veel te zien!
Wij mogen iedere dag leven in de werkelijkheid van Christus’ opstanding. Hij is met ons en Zijn werk onder ons gaat door. Ik vind het geweldig om te zien hoe fijnzinnig, teder en krachtig God met Zijn Heilige Geest – de Geest van de opgestane Christus – door alles heen werkt. Pasen, ik ervaar het zo vaak in mijn werk als predikant.
Het is prachtig om in samenwerking met de Heilige Geest en in de Naam van Jezus Christus de dood – alles wat vreugde, verbondenheid en kracht beknot of uitdooft – te overwinnen in levens van mensen. Hij wil er weer iets heel moois van maken. Dat doet God, dat wil Hij. Ik geloof daar rotsvast in. En voor mij is het dan ook, wat de situatie ook is: Loof God! Zelfs als de vijgenboom niet zou bloeien. Want: eens zal het anders zijn. We mogen geloven in een God Die de dood heeft overwonnen en Die ook de soms zo uitzichtloze situaties, waar wij als mensen in terechtkomen, kan ombuigen naar iets heel moois. Ik ben God dankbaar dat ik daar getuige van mag zijn in de levens van de mensen die Hij op mijn pad brengt.
Een lied dat ik heel graag zing en laat zingen – en niet alleen met Pasen, maar ook op veel andere momenten – is het lied U zij de glorie. Het is vol eerbied, kracht, leven, blijdschap, overwinning! Als ik dat zing, sta ik gelijk met mijn voeten in de goede aarde: de werkelijkheid van Gods heerlijke koninkrijk in en door Jezus Christus, onze Heer.
Soli Deo Gloria!
Carolina Blokland
Namens Sestra een heel gezegend paasfeest gewenst!
Nieuwe berichten door Sestra (toon alles)
- Oprechte zelfverzekerdheid - 1 augustus, 2023
- Focus - 1 augustus, 2023
- Gebed voor het begin van de vakantie - 18 juli, 2023
