Steeds opnieuw

Opnieuw beginnen, kon dat maar, denk ik soms. Maar helaas, met het ouder worden zijn er steeds meer keuzes gemaakt. Steeds meer stappen gezet die verder leiden op het pad dat is ingeslagen, waarmee andere wegen worden afgesloten. Hier en daar kun je nog eens switchen of een andere kant op gaan, maar met elke keus wordt het aantal mogelijkheden aanzienlijk minder.

Zo zwaai ik mijn zoon uit, hij is op kamers gegaan. Hoezo opnieuw? Die gezinstijd kan nooit meer over, voor alles wat ik daarin nog anders voor hem had willen doen is het te laat.

In deze lichtelijk melancholieke stemming kijk ik terug naar mijn leven. Had ik andere keuzes moeten maken, wat heb ik verkeerd gedaan, waar kan ik juist blij mee zijn? Als ik weer 18 was wat zou ik dan gedaan hebben? Het heeft geen zin, het is wat het is! Of niet? Ik hoor mezelf praten met m’n dochter, ik zeg: “Je kunt elke dag opnieuw beginnen!” Dus toch?!

Nee, niet waar het gaat om al die dingen die ik ook nog mee had willen maken, voor heel veel is mijn kans voorbij. Ik zal nooit meer toegelaten worden als zangeres bij Kinderen voor Kinderen. En een carrière als fotomodel zit er ook niet (meer) in!

Maar wel waar het gaat om het echte leven. Een leven in het grote geheel van Gods liefde. Elke dag mag ik opnieuw de keuze maken om wat ik gedaan heb aan Hem te geven. Samen met Hem kan ik altijd weer terug, terug naar de bedoeling van mijn leven. Het leren kennen van Gods liefde en deze door laten werken in alle relaties die ik aan mag gaan. Elke dag weer. Wat is er dan veel moois te ontdekken wanneer ik terugkijk en wat gaat er allemaal nog komen?! Vol verwachting begin ik vandaag weer opnieuw en morgen en daarna. Nog een eeuwigheid te gaan!