Een goede opvoeding

Wat vind je belangrijk in de opvoeding? Vraag dat aan tien verschillende ouderparen en ze zullen je allemaal een ander antwoord geven. Elke vader en moeder hebben weer andere regels en houden er andere normen en waarden op na. Opvoedadviezen zijn er dan ook genoeg in de wereld en vaak zijn ze nog tegenstrijdig ook. Ze maken je als opvoeder onzeker. Wat is nu een goede opvoeding?

Een goede opvoeding bestaat niet uit een vastomlijnd aantal regeltjes dat moet worden gehandhaafd en er zijn ook geen opvoedadviezen, praktische tips en trucs die je per se in het opvoeden moet volgen. Opvoeden begint bij de laag onder die adviezen en regeltjes. Bij de drijfveren van jou, de opvoeder, bij de uitgangspunten.

En precies daarover gaat het nieuwe boek Opvoeden is gekkenwerk van Jos de Kock. In dit boek vind je geen tips, geen trucs en geen regeltjes. Maar ook geen theorie die losstaat van de praktijk. Opvoeden is gekkenwerk gaat over de rode draden in (goede) opvoeding. Rode draden die als kapstok kunnen dienen bij beslissingen in de opvoedpraktijk van alledag.

In het boek worden elf uitgangspunten voor opvoeding op een rij gezet. Uitgangspunten die niet per se de uitgangspunten voor goede opvoeding zouden zijn, want daar valt over te twisten en daar is de praktijk van opvoeding te divers en complex voor. Maar misschien is het hier en daar wel herkenbaar, levert het een eyeopener op, of geeft het meer woorden aan hoe je onbewust in de praktijk als opvoeder bezig bent.

Wat zijn die elf uitgangspunten?

• Opvoeding is een hoop gedoe; we doen maar wat.
• Opvoeding is gericht op vrijheid en recht; opvoeding is erop gericht dat kinderen vrije mensen worden die bijdragen aan een rechtvaardige wereld.
• Een mens is geen individu zonder de ander. Door opvoeding wordt een kind zichzelf door het leven van anderen deel van zijn eigen leven te laten zijn.
• Opvoeden is niet ‘roepen langs de zijlijn’. Een opvoeder geeft zelf midden op het speelveld gestalte aan wat waar, waardevol en de zin van het leven is.
• Opvoeding is een speeltuin. Kinderen en opvoeders spelen samen in een werkelijkheid die groter is dan zij zelf zijn.
• Opvoeding is niet oeverloos. Het leven laten stromen kan niet zonder de bedding van de bestaande gemeenschap (je roots) aan de ene kant en de bedding van uitzicht op nieuwe avonturen (je verlangens) aan de andere kant.
• Liefde voor alles. Een veilig nest is geen eindpunt van opvoeding; met liefde de wereld in treden is het volgende station.
• Opvoeding maakt wat los. Kinderen worden niet groot door kennis over de status quo, maar door de mogelijkheid iets goeds te maken in het leven.
• Opvoeden kost je je leven. Een mens is niet geholpen met een opvoeder die dicht bij zichzelf blijft, maar met een opvoeder die zichzelf geeft aan het leven van een kind.
• Opvoeding wil een goede levenswandel leren: vreedzaam zijn, welwillend zijn, en voor rede vatbaar zijn. Het nut van kennis en bekwaamheid staat of valt met deze wandel.
• Opvoeding is een hoop genade. Een kwestie van steeds weer opnieuw beginnen.

In elk hoofdstuk wordt een uitgangspunt uitgelegd en beschreven hoe het kan functioneren in de opvoedingspraktijk. Ook komt er telkens kort een aantal opvoeders aan het woord. Hun inbreng kan het nadenken over het betreffende hoofdstuk op een mooie manier aanscherpen.

Kortom: een echte must have voor vaders en moeders, maar ook voor professionals in de opvoedpraktijk, zoals leerkrachten, gezinscoaches en kinder- en jongerenwerkers.

Opvoeden is gekkenwerk is niet het zoveelste boek met opvoed- is gekkenwerk adviezen en praktische tips en trucs. Dit boek gaat over de laag daaronder: de drijfveren van opvoeders. Wat zijn je uitgangspunten bij het opvoeden? Is opvoeden vooral een hoop gedoe? Of draait opvoeden om waarheid, waarde en de zin van het leven? De elf korte hoofdstukken gaan ieder in op een stelling die aanzet tot nadenken. Elk onderwerp biedt inspirerende vragen om er nog wat verder op in te gaan, in bijvoorbeeld opvoedkringen of voor individuele verdieping.