Lekkerste geur

In het mannengezin waar ik in opgroeide is er een luchtje wat de favoriet is bij alle jongens. Die heerlijk vertrouwde geur maakt dan ook dat waar ik hem op straat ruik, ik even omkijk wie de drager is van dat luchtje. Wat je favoriete luchtje ook is, het valt altijd op of iemand lekker of niet lekker ruikt.

Als het aankomt op ons leven als christen in ons gezin, de straat of de plaats waar je woont ligt het geheim in het verspreiden van een geur. Hoe dan ook, als mens zijnde verspreid je geestelijk altijd een luchtje. Je mag de parfum van Jezus verspreiden. In het omgaan met Hem, het vernieuwen van je denken en het vormen van je karakter (vruchten van de Geest) mogen we getuige zijn van Hem. Dat is aangenaam, omdat mensen God daarin mogen ontmoeten. We mogen liefdevol, vol vrede, geduldig en vriendelijk zijn. Ook al zijn we als mens niet perfect, we mogen gevormd worden in ons karakter en wie we zijn als mens. De intimiteit met God en het verlangen om steeds meer als hem te zijn maakt dat we mogen groeien en bloeien als mens. Dit is niet een doel op zich, maar een gevolg van leven met Hem.

Laatst kreeg ik een prachtig compliment van iemand die mij leerde kennen in een grote groep mensen die Jezus niet kennen. Ze zei dat ik zo vredig was en zo mezelf kon zijn. Het feit is dat het voortkomt vanuit de zekerheid die ik heb bij God en mijn leven met Hem. Jezus leefde zo’n bijzonder leven op aarde. Hij ging juist in gesprek met de mensen die wij als christenen misschien wel het meeste meiden. Hij bracht licht en een heerlijke geur op plekken waar dat ver van te vinden was. Wat een bijzonder mooie gelegenheid is het om in wie we zijn een getuige te zijn van wie God is.

Ik zelf leef niet, maar Jezus leeft in mij. Laten we daarom als kerk voornamelijk niet intern gericht zijn, maar vooral naar buiten treden om het hart van God uit te delen!