Ik ben nieuwe-dingen-moe. Niet dat ik principieel tegen nieuwe dingen ben, ik denk alleen dat ze nergens toe leiden.
Ik bedoel: met alle sympathieke en fantastische ideeën binnen de kerk houden we haar leden niet vast. Een dominee in lolbroek trekt geen volle zalen. Van priesterlijk proppen prikken in het park komt er heus geen plaatselijke opwekking. En bommen helpt ook geen bal. Bommen? Ja, bommen. Staat voor Bidden Op Muziek, zo hoorde ik laatst. En maar vergaderen, jongens. En onszelf maar pijnigen met de vraag hoe we nóg efficiënter de plank mis kunnen slaan.
In de gemeente van mijn zus werd laatst, bij een preek over de schepping, een sketch gedaan met een enorme opblaasvis. Zuslief had onderwijl eens om zich heen gekeken. Volgens haar letten de kinderen nauwelijks op, staarden de tieners verwezen voor zich uit, en zaten de veertigers verheerlijkt te stralen.
Hoe ridicuul is dat. Het is uitgerekend mijn generatie die lijkt te kicken op dit soort initiatieven. Die ze ook bedenkt, uit angst dat ons vlees en bloed zal afhaken als de entertainmentfactor ontbreekt. Ergens toch typisch. Wij hebben het vroeger in de dienst zonder opblaasvis moeten doen en zijn evengoed christen gebleven. Ik heb als kind tenminste nooit gedacht: ‘Waar blijft nou die opblaasvis?’
Soms werkt het eerder averechts: terwijl wij onze longen lek blazen op symbolische opblaasvissen, lopen de kerken systematisch leeg. Waarom denkt niemand: ‘Klaar met die opblaasvissen, we gaan weer voor rust in de tent?’
Een kerkdienst is geen snelle fastfoodhap, maar een driegangenmenu, bedachtzaam, voedzaam en groeizaam. Een kerkdienst is een sereen moment in de achtbaan van het leven. Misschien is ons nageslacht meer gediend met de ouderwetse 3 x r: rust, reiniging (!) en regelmaat. Wil je toch iets met een vis, wijs dan fijnzinnig naar de Ichthusvis. Dát is nog eens een meeslepend verhaal!
Tekst: © Ben je mooi gezegend mee (Annemarie van Heijningen-Steenbergen)
In Ben je mooi gezegend mee sleurt Annemarie je mee langs de meest uiteenlopende levensitems. Haar onnavolgbare hink-stap-sprong-gedachten bepalen je bij correctieondergoed en psychologengedoe. Je wordt stilgezet bij werkverslaving en huisdierhysterie. En je belandt via bitterballen bij genadebrood. Kortom: geen hapklare brokken. Maar daarmee wel perfect om te gebruiken als opening van een vergadering, tijdens een rustig momentje overdag of voor het slapengaan.
Nieuwe berichten door Sestra (toon alles)
- Oprechte zelfverzekerdheid - 1 augustus, 2023
- Focus - 1 augustus, 2023
- Gebed voor het begin van de vakantie - 18 juli, 2023
