Wie schrijft, die blijft, wordt weleens gezegd. Zo werkt het ook bij mij. Als ik opschrijf waar ik mee bezig ben, geeft het me iets tastbaars, iets blijvends. Soms in het heel simpele, bijvoorbeeld de enorme bevrediging die ik kan ervaren als ik iets van mijn lijstje mag doorstrepen.
Op de dagen dat ik thuis ben, maak ik ’s ochtends een lijstje van dingen die ik die dag wil doen. En dat doe ik dan niet globaal, maar heel specifiek. Dus niet ‘bovenverdieping schoonmaken’, maar ‘boven stoffen, boven zuigen, badkamer schoonmaken, bedden verschonen, planten water geven’, enz. Niets zo fijn als iedere keer iets weg kunnen strepen.
Ik vind het zelfs zo fijn dat als ik iets extra’s doe, ik in staat ben om het op te schrijven, zodat ik het ook weer door kan strepen! Ondertussen lach ik dan breeduit om mezelf. Maar het werkt in mijn geval!
Het helpt me ook om op gang te komen. Ik heb nooit echt zin in huishouden en kan soms een dag lamlendig beginnen met een gevoel van doelloosheid. Mezelf ertoe zetten om een lijstje te maken, geeft me dan een doel en dan kom ik makkelijker op gang.
Op mijn werk geldt hetzelfde. Ook daar werk ik met lijstjes, kortetermijndingen en langetermijndingen lopen dan door elkaar. Mijn mailbox werkt ook als een to-dolijst. Als ik eenmaal een mail heb beantwoord, dan verdwijnt het in een mapje of de prullenbak, zodat mijn inbox alleen maar bestaat uit datgene wat er nog moet gebeuren.
Zo heb ik in de loop van de tijd mijn eigen maniertjes ontwikkeld om mezelf op gang te brengen en te houden. Regelmatig tegen de verdrukking in, want ik ben ook heel goed in staat om mijn dagen moe lamlendig en futloos door te brengen.
Nu ben ik benieuwd. Wat helpt jou om door een dag heen te komen? Houd je van structuur of kijk je wat er op je pad komt?