Afgelopen weken dacht ik na over het thema van deze Zomer: rust. Hoe zou ik ‘rust’ kunnen definiëren? ‘Rust’ omschrijven, betekent haar kunnen vasthouden in mijn gecontroleerde wereldje.
In eerste instantie gingen mijn gedachten naar: de bank, thee, chocolade, een goed boek en geen verplichtingen. Dat is echte rust… toch? Mijn oma in het verzorgingstehuis dacht na een tijdje toch heel anders over rust. Geen thee of boek kon op tegen het eenzame isolement te midden van tientallen andere mensen.
Het inzicht dat mijn ideale dagindeling me op langere termijn geen rust zou brengen, bracht me op nieuwe ideeën, maar ik kwam maar niet bij de kern van het ongrijpbare fenomeen rust. Tot ik op een ochtend om me heen keek – de laag hondenharen op de vloer, de afwas op het aanrecht, de aanslag op de douchedeuren, de stapel was náást de volle wasmand en de deadlines in mijn agenda – en dacht: laat maar.
Rust: de moed om te laten… los te laten, te laten zijn. Een schoon en opgeruimd huis is mijn ideaal, maar na een dag hard poetsen, vind ik altijd nieuwe klusjes en eindig ik steevast met chaos in mijn hoofd. Behaalde deadlines zijn een feestje en tegelijkertijd moet ik alweer aan de volgende klus denken. En de was en de hondenharen? Een eeuwigdurende cyclus van ‘achter de feiten aan lopen’.
Zodra ik mijn krampachtige greep op mijn eigen leven verslap, vind ik rust. Op momenten dat ik accepteer dat ik sommige dingen gewoon niet zo goed kan, ervaar ik rust in de talenten die ik wel heb gekregen. Juist wanneer ik mijn oneindige stroom ronddwalende gedachten er gewoon laat zijn, kan ik ademen en vind ik nieuwe manieren om mijn microsteentje bij te dragen aan een betere wereld.
In een samenleving die perfectie vraagt, geeft het lucht om imperfectie de ruimte te geven: laat het stof op de spoelbak van de wc maar voor wat het is. Omarm het feit dat jouw huis van tijd tot tijd een oorlogsgebied is en nodig eens een vriendin uit voor een kop koffie midden in die ravage, zodat ook zij de moed kan vinden om te laten.
Voer de strijd tegen onrust door je wapens neer te leggen: laat los, laat zijn en vind rust.
Tekst: © Zomer (2018) (Renske Reitsma)
De zomer is een tijd om je tempo te verlagen en het even rustig aan te doen, en Sestra’s nieuwe Zomer biedt je daarvoor heel veel inspiratie! Met onder meer: wonen in een kas, even offline, hoe vind je rust op vakantie, de kunst van het langzaam reizen, groene boeken, botanische tuintafel en tips om de zomer naar je werkplek te brengen. En natuurlijk staat dit magazine ook weer vol met originele creatieve projecten. En als extra’s een vakantieboekje vol zomer-DIY’s en een uitklapposter.