Misschien heb je het al voorbij zien komen op mijn Facebookpagina. Sinds kort heb ik een scootmobiel. Ook wel mijn nieuwe cabriolet genoemd. Dat klinkt net even anders en wat aangenamer. Samen met de kinderen kan ik zelfstandig de deur uit en dat geeft een gevoel van vrijheid. Want als lang lopen, autorijden en fietsen niet meer lukt, is de scootmobiel een ideale oplossing.
Als dingen soms anders lopen, dan moet je dat maar laten varen. Dat is een spreuk die ik onlangs tegenkwam en in dit kader past mijn nieuwe aanwinst. Ik had niet gedacht dat mijn leven zou lopen zoals het nu gaat. Ik denk dat veel mensen hetzelfde in hun leven zullen ervaren. Er blijft altijd een groot gedeelte dat we niet zelf kunnen overzien of beïnvloeden.
Soms kunnen dingen in je leven je overkomen. Zowel de moeilijke momenten als heel bijzondere en mooie momenten. Zulke momenten kunnen soms ineens uit de lucht komen vallen. Wat doe jij in zo’n situatie?
Vanuit mijn christen-zijn wil ik deze momenten met God delen en vol overgave er op vertrouwen dat het goed komt. Met name de lastige zaken vind ik soms best moeilijk om echt uit handen geven en in Zijn hand te leggen. Toch weet ik dat dit de beste plek is om de moeiten naartoe te brengen. Maar ook de mooie momenten deel ik graag met Hem. Hij geeft me zo veel mooie dingen! Die kant van mijn leven probeer ik vooral in het vizier te houden.
Het is vlak na het eten als Annelie mij vraagt om nog even een rondje te rijden. We zijn niet de enigen op de weg. We halen een oudere scootmobielrijder in. Achter mij hoor ik : ‘Nou jongedame, een scootmobiel is geen speelgoed.’
Deze man heeft geluk dat ik vertraagd reageer en al de straat uit ben voor ik iets heb bedacht om terug te zeggen. Misschien denkt deze man dat ik voor de lol op een scootmobiel zit.
‘Die meneer deed wel een beetje boos, hè?’ zegt Annelie.
Ik zeg: ‘Geeft niks. Zwaai maar naar de mensen die in een scootmobiel zitten.’
Sinds er een scootmobiel bij ons thuis staat, lijkt het alsof er heel veel van deze cabrio’s rondrijden. Net zoals je een nieuwe auto hebt gekocht, dan zie je ook op allerlei plekken nieuwe auto’s staan. We komen nog wat scootmobielen tegen. Annelie zwaait naar ze alsof ze de koningin is. En dan vraagt Annelie: ‘Mama, hoe oud ben je eigenlijk?’
Diezelfde avond wil Gerben nog even een rondje samen rijden. Als het mooi weer is wil hij er vaak met me op uit. Ik ben zo blij dat hij inmiddels naast me wil fietsen. Voor de kinderen is het best wennen dat hun moeder in de scootmobiel zit. We zetten de scootmobiel even aan de kant van het fietspad. Een adembenemend mooi uitzicht. Beiden zijn we stil. Er staat een bankje en we gaan zitten. Even lijkt het alsof we maar met z’n tweeën op de wereld zijn. Gerben legt zijn hoofd tegen mijn schouder. Mijn tiener kruipt dicht tegen me aan. Dit moment wil ik vasthouden en alles om mij heen lijk ik te vergeten.
Dan bedenk ik ineens: is er iemand die op mijn cabrio let?