De veertigdagentijd wordt ook wel ‘vastentijd’ genoemd. Vasten is van oorsprong het geheel of gedeeltelijk onthouden van eten of drinken voor een bepaalde periode. Met als doel om je meer op God te richten.
Herken jij het? De eerste week van de vakantie is nog wat onwennig en moet je echt bijtanken. De tweede week gaat het al wat makkelijker en komen je lichaam en geest tot rust. Je krijgt de gelegenheid om na te denken.
Er komen steeds meer schrijfdagboeken op de markt en daar ben ik blij mee! Want het is mijn verlangen dat het schrijven steeds meer zijn weg vindt naar mensen. Juist omdat schrijven je zo goeddoet.
Afgelopen maand gaf ik een workshop bij iemand aan huis. Zij vierde het leven met de mensen die dicht om haar heen staan. Vierde het punt waar ze nu staat, na een heel donkere periode.
Het is niet altijd zo eenvoudig om regelmatig uit mijn bijbel te lezen. Een drukke dag voor de boeg, social media, een volle agenda… Het vraagt om aandacht en leidt me af van mijn stille momenten met God.
Geen tijd om te huilen, te druk om te huilen, de rust niet kunnen vinden om te huilen. Ik ben nogal een huilebalk. Lees ik in de Bijbel, dan kan ik zo geraakt zijn van wat ik lees dat de tranen me in de ogen springen.
De zomer is een uitermate geschikt moment om dingen anders te doen. Of andere dingen te doen. Ik heb mijn pen deze zomer verruild voor een kwast. En het is me uitstekend bevallen.
"Het mes snijdt aan twee kanten." Een tijdje terug plaatste ik een Facebookberichtje met deze opmerking. Ik realiseerde me dat het brood smeren voor de kinderen voor mij een stimulans is om op te staan.
Misschien loop je met geheimen rond: omstandigheden, gebeurtenissen of situaties die je nog nooit met iemand hebt kunnen of durven delen. De reden van niet-delen kan van alles zijn: angst voor afwijzing.