Afgelopen zondag waren we met ons gezin in het bos. Het was een prachtige herfstdag en de zon scheen nog lekker op onze koude neus. Het was druk, blijkbaar hadden meer mensen hetzelfde idee als ons.
Ik hou van deze herfstdagen, wanneer de zon nog om het hoekje kijkt en bemoedigend schijnt, alsof hij wil zeggen: ‘Ik ben nog niet weg, hoor. Ook achter de wolken schijn ik nog. Als jij me niet ziet, ben ik er toch.’
We liepen een route door het bos en stonden regelmatig even stil, om te spelen of om een foto te maken. Deze momenten koester ik, even met zijn viertjes. Qualitytime.
Op een gegeven moment viel het me op dat de zon het ene deel van het bos wel verlichtte en het andere deel (uiteraard) niet. Het deel wat uitgelicht werd, straalde in al zijn glorie, de prachtige herfstkleuren geel, bruin, groen en oranje waren duidelijk zichtbaar. De veelkleurigheid van de natuur maakte me stil van verwondering. Het deel van het bos waar de zon niet kwam was echter donkerder en straalde somberheid uit. Kale takken, natte paden, modder, er kwam geen glans vanaf.
Juist door dit deel liepen wij. Vanaf deze sombere kant keken we naar de overkant van het riviertje waar het bos net een schilderij leek. Ik werd herinnerd aan mijn eigen leven; eerder liep ik ook in het donker en snakte naar het licht. In het donkere deel van mijn leven was het ook koud, kaal en somber. Er was geen kleur meer te bekennen. Ik had Licht nodig! Ik had Jezus nodig.
Op het dieptepunt ging de zon weer schijnen, ging het licht weer aan. Mijn hart werd verwarmd en Jezus, het Licht van de wereld scheen Zijn liefde. Er kwam weer kleur in mijn leven – geel, blauw, groen, paars. De veelkleurigheid van een mens kwam weer tot uiting door Zijn liefde en de glans kwam weer terug.
Herken je dat? Dat je leven donker is en je snakt naar licht? Dat je over sombere paden loopt en aan de overkant van de rivier het licht wel ziet, maar je niet weet hoe je daar moet komen? Onthoud dan dit: Achter de donkere wolken schijnt Hij. Zelfs als jij Hem niet ziet is Hij er. Roep Zijn naam en pak Zijn hand. Nodig Hem uit op je donkere pad en laat je leiden naar het Licht. Laat al jouw kleuren weer schijnen, je talenten, je persoonlijkheid. Je mag zijn wie je bent, want jij bent zo geliefd!
Ik wandel in het licht met Jezus, het donk’re dal ligt achter mij en niet zal mij van Jezus scheiden, sinds ik wandel in het licht met Hem!
Christien schreef Sterkte!, een prachtig klein boekje gevuld met allerlei bemoedigende en hoopvolle teksten. Daarmee kun je een ander laten weten dat je aan hem of haar denkt!