‘Mama, wanneer kom jij overblijven op school?’ Onze dochters hebben deze vraag regelmatig gesteld. Altijd aan mij, nooit aan mijn man. En steeds levert dit een schuldgevoel op, want ik werk op de dagen dat er wordt overgebleven.
‘Mama, ik heb gedroomd!’ Onze dochter Linde roffelt op maximale snelheid van de zoldertrap naar onze slaapkamer. Tranen stromen over haar wangen. ‘Er waren twee honden, en ze beten me doormidden!’
Falen, mislukken, een confronterend thema. Ik denk met enige regelmaat: Anje, had dit nou niet anders gekund? Juist omdat ik nogal wat ballen hoog te houden heb, heb ik best weleens het gevoel dat ik iemand tekortdoe.
Tijdens het soppen van mijn badkamer blèr ik altijd mee met liedjes. Dit keer klinkt er in huize Van Dalen een Nederlandstalige kraker van BLØF: 'Alles is liefde, alles is liefde voor iemand zoals jij, voor hem voor haar, voor mij.'
Doodeng vind ik het: mannen die over vrouwendingen praten. Sterker nog, ik voel me al ongemakkelijk als een vrouw bij mij een delicaat onderwerp aansnijdt in bijzijn van haar man.
Ik hou van jou. Vier woorden die we zo snel uitspreken, maar wat betekenen ze nu echt? Ik ben wel eens benieuwd wat tijdens een straatinterview de antwoorden zouden zijn op de vraag ‘Echte liefde is…’
Vandaag, 6 mei, ben ik drie jaar getrouwd met mijn Jeroen. We hebben net een zoontje gekregen en zoals velen zullen herkennen, zijn die eerste maanden behoorlijk pittig. Weinig slaap, weinig qualitytime...