Meestal schrijf ik iets over de kinderen, maar deze keer een heel andere blog. In de afgelopen weken zijn wij, als gezin, te zien geweest op RTL4 in het programma Zolang ik leef. Samen met vier andere deelnemers ben ik anderhalf jaar geleden het tv-avontuur aangegaan. Veel Nederlanders hebben een kijkje mogen nemen in de werelden waarin de deelnemers leven. Ieder op zijn eigen plek, ieder op zijn eigen manier, maar wel de gezamenlijke deler: ongeneeslijk ziek zijn.
In de afgelopen weken heb ik verschillende reacties gekregen. Het was een bijzondere ervaring! Wat vind je zelf van het programma? is een vraag die me vaak is gesteld. Persoonlijk vind ik het een heel integer en mooi programma geworden. Veel facetten van ongeneeslijk ziek zijn, zijn aan de orde gekomen. Toch weet ik ook wat er allemaal uitgeknipt is en wat niet te zien was op televisie.
Over dingen die eruit geknipt zijn, heb ik verschillende vragen gehad. De een vond dat ik niet uit de verf kwam qua ziektebeeld, de ander had verwacht dat ik meer over mijn geloofsovertuiging zou vertellen. Maar wie zegt dat ik dat niet gedaan heb? Om anderhalf jaar in zes afleveringen te proppen, worden er veel fragmenten uitgehaald. Maar over de gehele linie bekeken, ben ik blij dat ik mee heb mogen doen aan dit programma.
Wat mijn geloofsovertuiging betreft… Ik geloof dat er een hemel is. Dat betekent dat ik geloof dat ik naar een leven na dit leven mag gaan, wanneer ik overlijd. Dat klinkt misschien wat zweverig en kan vragen oproepen.
Of er een hemel is, daar zijn de meningen over verdeeld. In discussies hoor ik vaak dat mensen het geloof in God zien als een zoethoudertje. Zelf maakt me het in moeilijke periodes rustiger en maakt die zware tijden dragelijker. Het geloven in God geeft toekomst, maar het proces van ziek-zijn wordt er niet altijd gemakkelijker van.
Wel geeft het hoop. Ik geloof dat ik ooit weer een perfect lichaam krijg en dat ik een mooi leven tegemoet ga. Onlangs kwam ik een tekst tegen die me bijgebleven is.
Zoals een blinde gelooft in de zon, zo geloof ik in God. Hij ziet hem niet, maar voelt hem wel.
Tegen de mensen die het jammer vonden dat ik op televisie niet over mijn christen-zijn kon vertellen, wil ik dit zeggen: de reacties en persoonlijke gesprekken die nu gaande zijn, zijn enorm waardevol en het effect heeft mij verbaasd. En toen ik dat aan iemand vertelde, zei hij iets moois.
Draag uit waar je voor staat, desnoods met woorden.