Gewone taal

Al een tijdje lees ik met de kinderen voor het slapen gaan uit de Bijbel in Gewone Taal. Toen we bij het verhaal van David en Batseba waren beland, klonk het: Toen hij naar beneden keek, zag hij een heel mooie vrouw. Ze nam net een bad, omdat ze pas ongesteld geweest was.

‘Wat is ongesteld?’ vroeg zoonlief (bijna 9), terwijl hij een halve koprol deed.
Ik pauzeerde even. Onze dochter (11) keek me ongemakkelijk aan. Ze houdt niet van dit soort onderwerpen en vermoedde al wat haar boven het hoofd hing. Ik legde zoonlief uit wat het was en waarom vrouwen ongesteld worden. Even stopte het gewiebel. De uitdrukking op zijn gezicht vertelde me dat hij het allemaal maar niets vond.

Stiekem geniet ik van dit soort momenten, als ze zelf met vragen komen en helemaal openstaan voor de antwoorden. Soms ben ik dan ook een beetje gemeen. Zoals een paar maanden eerder, toen David de bruidsschat voor Michal bij elkaar aan het vechten was. Saul, zijn aanstaande schoonvader, had om honderd Filistijnse voorhuiden gevraagd. Ademloos zaten de kinderen te luisteren en hoorden dat David wel tweehonderd van die dingen had verzameld. Toen vroeg ik: ‘Weet je wat voorhuiden zijn?’
Argeloos schudden ze hun hoofden. Ik onderdrukte een vals glimlachje en legde het uit. Hun reactie klonk in canon: ‘Iiieee!’

Genieten is het. De Bijbel in Gewone Taal is gewoon leuk. Alle verhalen komen langs, wat overigens niet wil zeggen dat we alles lezen. Richteren is bijvoorbeeld een boek waar verhalen in staan die voor onze kinderen niet zo handig zijn om te lezen voor het slapengaan. Het verhaal van Ehud die koning Eglon om zeep hielp (Richteren 3) ging te ver voor onze jongste. Hij werd gewoon bleek om de neus. Dus dat boek slaan we eerst over. David, die het hoofd van Goliath afhakt, vindt hij trouwens geweldig.

De Bijbel is een veelzijdig, verrassend en prachtig boek en ik ben hartstikke blij met zo’n Bijbel in Gewone Taal en de Samenleesbijbel, die het zo makkelijk maken om dit boek met de kinderen te delen.

Zo lazen we gisteren over de profeet Elisa, die stierf en werd begraven (2 Koningen 13). Niet veel later waren er mensen op dezelfde begraafplaats om een man te begraven. Terwijl ze daar mee bezig waren doemden er een groep Moabieten op. Deze vijand kwam naar Israël om te roven en te stelen en de mensen legden snel het lichaam van de man in het graf van Elisa. Ze vluchtten weg. Het dode lichaam van de man kwam in aanraking met de botten van Elisa en hij werd weer levend. Het verhaal eindigt met: En hij stond op.

Dat moet toch bizar geweest zijn: dat je tot leven komt in een graf en vervolgens oog in oog staat met een paar vijandige Moabieten…

Zou hij het overleefd hebben?

De Samenleesbijbel is een unieke uitgave: een complete Bijbelvertaling – de Bijbel in Gewone Taal – aangevuld met heel veel extra materiaal voor kinderen van 8-12 jaar. Bij 425 Bijbelgedeeltes zijn gespreksvragen, doe-opdrachten, illustraties en liedjes ontwikkeld. Het materiaal bij de Bijbeltekst is afgestemd op de verschillende voorkeuren en leeftijden van kinderen. De 425 Bijbelgedeeltes zijn verdeeld over drie routes door de bijbel die op lopen in moeilijkheidsgraad. Zowel bekende als ook Bijbelpassages uit de onbekendere boeken komen aan bod. Een unieke wijze om de rijkdom van de Bijbel te ontdekken en ervaren!