Als je niet kunt slapen, lijkt de nacht soms eindeloos. Je draait je om, en nog eens, en nog eens … Flarden van gedachten vliegen door je hoofd, je woelt je beddengoed los en ondertussen zijn de cijfers op de wekker genadeloos. De minuten kruipen voorbij. Komt er ooit een einde aan deze nacht?

Als je bang bent of je veel zorgen maakt, is het meestal moeilijk om nog lichtpuntjes te zien. Terwijl het je juist kan helpen als je je daarop richt, in plaats van op je angst(en) en zorgen. Want die lichtpuntjes, de positieve dingen in het leven, kunnen je hoop en moed geven om vol te houden.

Er is één ding wat iedereen met elkaar gemeen heeft: we hebben geen idee wat we aan het doen zijn. We worden zonder er echt iets voor te hoeven doen volwassen. Maar als niemand zich bemoeit met onze groei worden we geen functionerende volwassenen. Zonder hulp van anderen leren we niet lopen, lezen, werken en sociaal zijn.

Ik ken geen betere plek om mijn hoofd leeg te krijgen dan het strand. Lekker lopen langs de vloedlijn, zodat ik af en toe weg moet springen om geen natte voeten te krijgen. De wind door mijn haren, de wereld op afstand − geen gevaar bedreigt me meer.

Perfectie is iets waarover we kunnen praten, maar wat niet tastbaar is. Het streven ernaar heeft iets goeds, namelijk dat het ons uitdaagt het beste uit onszelf te halen. In de Bergrede vinden we een begrip dat dicht raakt aan perfectie: volmaaktheid. Het Griekse woord dat hier wordt gebruikt, teleios, betekent ‘volmaakt’, in de betekenis van ‘afgerond’.

De wereld kampt met problemen die niet met ‘positief denken’ te verhelpen zijn – ernstig kwaad zoals corrupte overheden, de lugubere invloed van georganiseerde mensensmokkelaars, de kwaadaardige dreiging van het terrorisme, de vele gebroken huwelijken en gebroken gezinnen, en het wijdverspreide misbruik van chemicaliën.

Soms beland je in je leven op een kruispunt en heb je geen flauw idee welke kant je op moet. Wat is nu de weg die je in moet slaan? Je weet per slot van rekening niet waar elk van de wegen naartoe leidt en wat ze je zullen brengen, welke je gelukkig zal maken.

Als je er actief op uit trekt, kun je op veel plaatsen komen en veel zien. Het kan geweldig zijn om deze wereld te ontdekken en bewonderen. Toch hoef je niet altijd actief te zijn om oog in oog te staan met de schoonheid van de schepping. Ga maar eens onder een boom zitten. Kijk naar de grond waarop je zit.

In de zomer komen er op Schouwen-Duiveland veel toeristen. Er zijn dan veel meer mensen dan alleen de eigen inwoners. Dat zorgt weleens voor irritaties, bijvoorbeeld als je langer moet wachten bij de kassa in de supermarkt of als de toeristen parkeren waar het niet mag.