Ik ga nog al eens aan mezelf voorbij. Gewoonweg omdat het goed met me gaat en ik zelf niet zo veel aandacht nodig heb, of denk te hebben. In deze uitspraak zit natuurlijk altijd een valkuil.
Je reebruine ogen hebben zo’n impact op me gemaakt, dat het lijkt alsof we elkaar in levenden lijve ontmoet hebben. Zo’n onschuldig, liefelijk en klein meisje dat ik het liefst in mijn armen sluit.
Ik hou van jou. Vier woorden die we zo snel uitspreken, maar wat betekenen ze nu echt? Ik ben wel eens benieuwd wat tijdens een straatinterview de antwoorden zouden zijn op de vraag ‘Echte liefde is…’
Het is avond. Buiten is het al donker en de kinderen liggen te slapen. Vanavond werkt Johan tot 20.00 uur en het is dus stil in de woonkamer. Best vreemd dat het juist vandaag zo stil is.
Het gebod om geen valse getuigenis af te geven, klinkt makkelijk.. Maar jij & ik weten dat het niet zo is. Niet omdat ik nou zo’n fervente leugenaar ben, maar meer omdat het vaak ongemerkt kan gaan.
Met de swingende Afrikaanse muziek op de achtergrond vraag ik hem ten dans. Langzaam schuift hij van zijn stoel en neemt mijn handen aan. Als klein mannetje heeft hij ontzettend veel ritmegevoel.
Met al mijn bepakking stap ik mijn hotelkamer binnen. De luxe die voor mijn ogen zich ontvouwd verrast me. Nog maar net stappen we uit de auto waarin alles volledig door elkaar heen geschud is vandaag.
Wanneer je kinderen hebt en we weer richting december gaan, komt de verwachtingsvolle spanning weer in huis. Sinterklaas. Van de zomer lagen er zelfs in augustus al kruidnootjes te vinden in het noorden.
Oktober is elk jaar borstkankermaand, waarin er veel over borstkanker wordt gesproken en verschillende kanten ervan tijdens bijeenkomsten worden belicht. Het is goed en belangrijk dat er aandacht voor kanker is.