Nehemia 9:5b-6
Sta op, loof de heere, uw God, van eeuwigheid tot eeuwigheid, en laat men Uw heerlijke Naam loven, die boven alle lof en prijs verheven is. U bent het, heere, U alleen. U hebt de hemel gemaakt, de allerhoogste hemel en heel het leger erin, de aarde en al wat daarop is, de zeeën en al wat daarin is, en U doet dat alles leven, en de menigte aan de hemel buigt zich voor U neer.
Bergwandelingen maakten wij van kleins af aan, toen wij jaar na jaar met onze ouders naar de Zwitserse bergen op vakantie gingen. Om de dag maakten we lange bergwandelingen langs steile paadjes, over hoge bergruggen en langs klaterende beekjes. Fysiek was dat best een uitdaging, maar de adembenemende uitzichten wanneer we de top bereikten en de prachtige rotspartijen en heerlijke koele watervalletjes onderweg, maakten veel goed. Wanneer we boven de boomgrens uitkwamen, vonden we verborgen onder keien de mooiste bloemetjes.
Ik herinner mij hoe ik mijn vader riep en hem wees op zo’n bloemetje. Op mijn hurken knielde ik erbij neer. ‘Kijk eens papa!’ riep ik verrukt. ‘Een bloemetje! De kleur is zo mooi, zo felblauw, en je kan het gele hartje in het witte knopje zien. Mag ik het plukken?’ Mijn vader hurkte bij mij neer. Hij liet zijn zware rugzak even van zijn schouders glijden en zette die naast zich neer. Heel voorzichtig haalde hij het bloemetje een beetje onder de steen vandaan. Het steeltje was sterk en de bloemblaadjes bewogen zachtjes in de wind.
‘Wat een machtige Schepper dienen wij!’ zei hij. ‘God heeft dit gemaakt, puur en alleen tot eer van Zichzelf. Bloemen komen op, verspreiden hun zaadjes en komen ergens anders opnieuw op. Vaak groeien de bloemetjes hier hoog in de ber- gen, zonder dat een mens ze ooit ziet.’
Ik keek wat teleurgesteld. ‘Het is toch jammer dat God zulke mooie bloemen maakt, maar dat niemand ze ooit ziet’, verzuchtte ik.
Mijn vader schudde zijn hoofd. ‘Nee, dat is niet jammer. God maakt ze tot Zijn eigen eer. Hij geniet Zelf van de prachtige schepping die niet kapotgaat door hoe mensen ermee omgaan. Hij kijkt rond en ziet wat Hij gemaakt heeft en dat geeft Hem vreugde. De bloemen en dieren hoog in de bergen, die nooit door een mens gezien en bewonderd worden, zijn door God geschapen tot Zijn eigen eer.’
Tekst: © (Ver)wonderen (Nieske Selles-ten Brinke)
(VER)WONDEREN is geschreven voor vrouwen die meer opmerkzaam willen zijn op grote en kleine wonderen van God in hun leven, en in het leven van de mensen om hen heen. Dit boek bestaat uit 30 meditatieve verhalen die per dag gelezen kunnen worden, maar uiteraard kunnen er ook meerdere stukjes achter elkaar gelezen worden.
Persoonlijke verhalen, natuurwonderen, wonderen uit de Bijbel, grote en kleine wonderen in het leven van elke dag. En natuurlijk het grote wonder van Jezus’ Die Zijn leven gaf aan het kruis, en daarmee redding bracht voor iedereen die gelooft Alle wonderen waarover wij ons verwonderen komenvan onze Schepper. Het komt van Hem en het gaat uit naar Hem. Verdeeld over het boek staan getuigenissen van vrouwen van alle leeftijden over de vraag wat wonderen en verwondering voor hen betekenen.
Nieske Selles- ten Brinke (1981) is getrouwd en (pleeg) moeder van vijf kinderen. Ze schrijft, spreekt en denkt mee over verschillende thema’s. Eerder schreef ze voor Sestra Maar ik vertrouw op U, Geboren Glorie en Vul mij opnieuw.
Bekijk en bestel hier.