Daniëlle Heerens
13 april, 2021
Het leek me het einde: dertig zijn. Maar toen ik de respectabele leeftijd eenmaal had bereikt, ontdekte ik dat dertig zijn helemaal niet zo rooskleurig is. Want wat bleek? Ik moest – schrik niet – uit de kleren.
16 februari, 2021
Ik keek de afgelopen dagen mijn ogen uit. Vanwege de sneeuw, ja. Of eigenlijk moet ik zeggen: vanwege het efféct ervan. Sneeuw doet namelijk iets met mensen, zo bleek toen Koning Winter zijn vorstelijke intrede deed in ons kikkerlandje...
5 januari, 2021
Ik ben niet echt van het minimalistische soort. Helemaal niet zelfs. (Waarom zou je tenslotte met minder of weinig genoegen nemen als er ook zoiets formidabels bestaat als meer?) Zodoende heb ik me niet voorgenomen om in 2021 te minderen. Ik ga voor méér.
10 november, 2020
Ik voel me zéér vereerd. Er is namelijk iets buitengewoons ter ere van mij gedaan, zo ontdekte ik een uurtje geleden bij toeval. Iets wat nog fantastischer is dan een standbeeld van mij naast de Grote Drie der Nederlandse literatuur.
20 oktober, 2020
Ik ben groot fan van het mondkapje. En dat had ik lange tijd niet voor mogelijk gehouden. Want tot vorige week hoorde ik min of meer bij de helft van Nederland die overal – vanzelfsprekend mondkapjesloos – van de daken verkondigt dat het mondkapje je reinste onzin is.
29 september, 2020
Sorry hoor, want je zit er waarschijnlijk niet op te wachten, maar ik moet echt even klagen. Niet over de hondenpoep op de stoep en ook niet over iets afgezaagds als het weer. Nee, ik wil mijn beklag doen over een persoon, een zij.
25 augustus, 2020
Never a dull moment als je single bent, want weet je wat ik onlangs ineens bleek te hebben? Een account op Tinder! Joost mag weten hoe, maar tussen de aanbiedingen voor gratis bitcoins en euro’s zat er plots een mailtje van de datingssite.
28 juli, 2020
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar… volgens mij is er in mijn bovenkamer een steekje aan het losraken. Of misschien is dat al gebeurd. Want weet je wat ik gisteren rond dit tijdstip aan het doen was?
23 juni, 2020
Nou, wie had dat ooit gedacht. Dat die klussende musketiers die hier een klein maandje terug voor het raam paradeerden en het ene na het andere nummer van hun Franske ten beste gaven, de voor-bode waren van iets groots?