Daniëlle Heerens
15 mei, 2018
Over het algemeen ben ik best blij en tevreden met wie ik ben en mijn leven. Maar niet altijd, want soms word ik echt ontzettend moe van mezelf… Bijvoorbeeld als ik weer eens iets doe, wat ik helemaal niet wil.
1 mei, 2018
Af en toe hoor je van die nieuwsberichten, waarvan je denkt: Het is niet waar. Zoiets overkwam mij vorige week, toen ik vernam dat er een artiest was ontdekt, waarbij Van Gogh en Rembrandt verbleekten.
19 april, 2018
Als er geen droomprins náást je in bed ligt, dan hang je er gewoon een bóven je bed, besloot ik ooit op een troosteloze avond. Met als resultaat dat er diezelfde week nog een roodharige spetter aan de muur prijkte.
8 maart, 2018
Kou doet rare dingen met mensen; dat bleek vorige week, toen die toesloeg en heel Nederland op slag aan vrieskoorts leed. Het begon met wat voorzichtige symptomen, maar al snel deed men de vreemdste dingen…
6 februari, 2018
Soms, als ik aan het wandelen ben, doe ik net alsof ik ergens anders ben. Alsof ik niet tussen dode bladeren in het bos struin of door straten met vervallen gebouwen slenter. Nee, dan bevind ik me in een stad waar alles volmaakt is.
25 januari, 2018
Angst; vroeger dacht ik dat dat iets was wat in de loop van de tijd vanzelf zou verdwijnen. Als ik groot was, zo veronderstelde ik, zou ik niet meer bang zijn. Niet voor spinnen en niet voor monsters onder mijn bed.
9 januari, 2018
Goede voornemens, ze zijn er in alle soorten en maten, maar over het algemeen nemen de meesten zich voor om te minderen. Maar dat past niet zo bij mij, daarom ga ik dit jaar voor méér.
7 december, 2017
Doodgaan. Ongewild speelt dat woord de laatste tijd vaak door mijn hoofd. Niet omdat ik nu zo graag wil sterven, maar omdat de dood overal op de loer lijkt te liggen, om vervolgens toe te slaan.
23 november, 2017
Als single vrouw droom je uiteraard maar van één ding: een prins op het witte paard. Althans, ik wel. Tot zo’n jaar geleden had die van mij een bos vuurrood haar, blauwe ogen om in te verdrinken, een heel schattig baardje.