Het is jammer. Spelen jongens op de peuterspeelzaal en in groep 1 en 2 nog zo gezellig met meisjes, vanaf een jaar of 7 is dat vaak over. Waarom? Jongens die met meisjes spelen, vallen vaak buiten de groep.
Dinsdagavond: opvoedkring. U kent het wel: een groep ouders, die samen het beste zoeken voor hun kinderen. Vanavond komt het gesprek als vanzelf op die andere partij: de minder goed gelukte ouders.
Toen ik door ziekte op zoek moest naar passend werk, was het een grote wens dat ik bij een christelijk bedrijf zou kunnen werken. Hoe of wat maakte me verder niet uit, dat zou ik wel zien.
In mijn zomerse bikini valt het me altijd extra op: de littekens van striae op mijn heupen en vooral rondom mijn navel. Enkele jaren geleden was ik mijn tweede zwangerschap bijna volledig striaevrij doorgekomen...
Daar zat ik, in een kerk in Frankrijk, met het zangboekje op schoot. De voorganger had het lied opgegeven dat me als kind al zo raakte. En ook deze keer gaf het me dat bijzondere gevoel.
We zingen het vaak in de kerk: ‘Heilig is de Heer!’ Maar wat is dat eigenlijk: heilig(heid)? In de Bijbel komen we voorbeelden tegen van wat heiligheid teweegbrengt of in de praktijk betekende.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik als vrijwilliger in ons plaatselijke hospice werkte, maar sommige mensen en sommige momenten zullen me altijd bijblijven… Het was de avond vóór oudjaar.
Wat was het heerlijk, zeg! Twee weken Italië, beetje rondtrekken, beetje kamperen, dobberen op het Lago Maggiore-meer, pizza’s eten op een terrasje… Bruin en voldaan kwamen we thuis.
Ben ik goed genoeg? Doe ik het goed genoeg? Wat is dat eigenlijk: goed genoeg? Die vragen zingen rond in mijn hoofd, naar aanleiding van een gesprek dat ik voor vertrek naar ons vakantieadres had.