Het was de eerste dag na de kerstvakantie, 10:08. Beste ouders, stond er boven aan de mail. Via deze brief stellen wij u op de hoogte van de gang van zaken op onze school, wat betreft de komst van uw kind op school.
‘Hallo, ik ben Esther.’ Met een uitgestoken hand stapte ik af op de drie brede mannen met tatoeages en over elkaar geslagen armen. Ze keken me echter aan alsof ik van een andere planeet kwam.
Grenzen aangeven; om de een of andere reden vinden veel vrouwen dat moeilijk. Hoewel we weten dat het goed is om af en toe ‘nee’ te zeggen en een stapje terug te doen, gaan we door en geven we toe.
Heb jij je ooit afgevraagd waarom het soms is alsof je de ene ‘geloofswandeling’ nog niet achter de rug hebt voordat de volgende begint? Omdat het zonder geloof onmogelijk is om God vreugde te geven!
De afgelopen maanden heb ik een intensief revalidatietraject gevolgd, in een poging de pijn in mijn bekken en heup te verminderen. Drie keer per week, en dat vijf maanden lang, ben ik daarvoor in het revalidatiecentrum geweest.
Angst; vroeger dacht ik dat dat iets was wat in de loop van de tijd vanzelf zou verdwijnen. Als ik groot was, zo veronderstelde ik, zou ik niet meer bang zijn. Niet voor spinnen en niet voor monsters onder mijn bed.
Wat is rouwen? Het is moeilijk om uit te leggen. Rouw wordt wel omschreven als een scala aan gevoelens, emoties en reacties na het verlies van iemand die veel voor je heeft betekend.
Toen ik werd benaderd met de vraag om een boek te schrijven, was mijn eerste gedachte: dat kan ik niet. Ik had verschillende redenen om het aanbod niet aan te nemen. Alleen al de Nederlandse taal vind ik een klus.
Top 3 van goede voornemens blijft stabiel, las ik laatst op de site van de ING. Uit onderzoek blijkt dat acht op de tien Nederlanders een of meerdere goede voornemens voor het nieuwe jaar hebben.