Dit keer geen avond om met jullie te delen, maar een gave middag in het bos. Eén met een diepere lading. Vinden jullie het ook zo heerlijk om met je kinderen naar het bos te gaan? Bal mee, rugtas vol lekkers, laarzen aan… Ja, wij genieten daar echt van!
Het was dus ook zeker geen straf toen we meldden dat we een middagje naar het bos zouden gaan. De jongens zaten zo in de auto! Dit keer zit er in de rugzak ook een stuk sterk touw en wat ijzerdraad. In het bos aangekomen, gaan we lekker een stuk wandelen en op zoek naar hout, takken. Nou dat hoeven we geen twee keer te zeggen tegen onze enthousiaste mannetjes! Met handen vol takken, vieze laarzen en knorrende maagjes komen we aan bij de rustplaats.
We genieten van wat lekkers, de jongens trappen een balletje en dan is het tijd om iets met die takken te gaan doen, want daar zijn ze ondertussen best nieuwsgierig naar. We binden de takken samen tot een kruis. Hun ogen worden groot en dan beginnen ze te ratelen. Ja inderdaad: het kruis van Jezus.
Het kruis mag mee naar huis en krijgt een mooi plekje. In de week van Goede Vrijdag hangen we hem vol met papiertjes met daarop onze zonden. Ai, een pijnlijk momentje om zo alles op te hangen! Maar dan wordt het Goede Vrijdag. Hij ging voor ons aan het kruis om al onze zonden op Zich te nemen. Daarom hebben we een groot hart uit karton geknipt met daarin een gat, achter dat gat plak je een buis.
Alle zonden mogen nu van het kruis af en kunnen door het hart heen de prullenbak in. Want deed Jezus dat ook niet met onze zonden?